24 ذی‌الحجه؛ روز اثبات عصمت اهل‌بیت علیهم‌السلام در پرتو آیه تطهیر و حدیث کساء
در بیست‌وچهارم ذی‌الحجه، آیه‌ای بر پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله نازل شد که طهارت و عصمت اهل‌بیت علیهم‌السلام را به‌صراحت اعلام کرد.
آیه تطهیر، همراه با واقعه حدیث کساء، جایگاه خاص پنج‌تن آل عبا علیهم السلام را در منظومه وحی و هدایت، تثبیت نمود.
آیه تطهیر که در سوره احزاب، آیه 33 آمده، یکی از مهم‌ترین آیات در اثبات جایگاه ویژه اهل‌بیت علیهم‌السلام است.
خدای متعال در این آیه می‌فرماید:
«إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا».
«همانا خدای متعال می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان (پیامبر خدا) بزداید و شما را پاک و منزه گرداند».
شأن نزول این بخش از آیه، که در روز بیست و چهارم ذی‌الحجه رخ داد، به گواه بسیاری از مفسران شیعه و سنی، درباره پنج‌تن آل عبا علیهم السلام پیامبر خدا، حضرت علی، حضرت فاطمه، امام حسن و امام حسین علیهم‌السلام است.
بر اساس نقل صحیح مسلم، ترمذی، احمد بن حنبل، و نیز منابع شیعه مانند «کافی» و «تفسیر عیّاشی»، پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله در خانه ام‌سلمه عبایی یمانی بر دوش خود افکندند و این پنج نفر را زیر آن قرار دادند.
سپس دست به دعا برداشتند و فرمودند:
«اللَّهُمَّ هٰؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي، فَأَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ، وَطَهِّرْهُمْ تَطْهِيرًا».
«خدایا! اینان اهل بیت من هستند؛ پس پلیدی را از ایشان دور کن و آنان را پاکِ پاکیزه گردان».
ام‌سلمه که خواست وارد جمع آنان شود، پیامبر خدا فرمود: «تو بر خیر هستی، ولی این آیه درباره تو نیست.»
شیخ مفید در کتاب الإرشاد و همچنین سیوطی در الدر المنثور آورده‌اند که این آیه به صراحت، اهل‌بیت را از هرگونه پلیدی و گناه منزّه می‌داند و دلیل روشنی بر عصمت آنان است.
در منابع اهل تسنن نیز چون «تفسیر کشاف» زمخشری، «الدر المنثور» سیوطی، و «تفسیر کبیر» فخر رازی، به صراحت تصریح شده که این آیه در شأن اهل‌کساء نازل شده است.
فخر رازی می‌گوید: «به اجماع مفسران، این آیه تنها بر پنج‌تن آل عبا دلالت دارد و سایر زنان پیامبر مشمول آن نیستند.»
حادثه نزول آیه تطهیر در بیست و چهارم ذی‌الحجه، سندی قرآنی و تاریخی بر عصمت اهل‌بیت علیهم‌السلام است؛ حقیقتی که در حدیث کساء آشکار شده و در قرآن جاودانه گردیده است.
هم چنین در روایات آمده که خواندن حدیث کساء فضیلت فراوان دارد؛ موجب نزول رحمت الهی، استجابت دعا، رفع اندوه، دفع بلا و جلب برکت می‌شود.
امام صادق علیه‌السلام فرموده‌اند: هرگاه حدیث کساء در جمعی خوانده شود، ملائکه، حاضر و رحمت نازل می‌شود و حاجات برآورده می‌گردد.
