بیست و سوم ذیالحجه؛ سالروز ارتحال محدث بزرگ شیعه، مرحوم شیخ عباس قمی

مرحوم شیخ عباس قمی، از عالمان بزرگ و محدثان برجسته شیعه که با نگارش آثار ماندگاری همچون «مفاتیحالجنان» نام خود را در تاریخ دیانت و معنویت جاودانه ساخت، در بیست و سوم ذیالحجه سال 1359 هجری قمری دار فانی را وداع گفت.

بیست و سوم ذیالحجه یادآور ارتحال یکی از بزرگترین عالمان معاصر شیعه، مرحوم شیخ عباس قمی رحمةالله علیه، صاحب کتاب پرآوازه مفاتیحالجنان است.
این عالم بزرگ در سال 1359 هجری قمری (برابر با 1319 هجری شمسی) چشم از جهان فروبست و جهان تشیع را در ماتم فقدان یکی از بزرگترین حاملان میراث اهل بیت علیهمالسلام نشاند.
مرحوم شیخ عباس قمی که به دلیل کثرت و دقت در نقل روایات، به «محدث قمی» شهرت یافته بود، عمر شریف خود را در راه خدمت به دین، نگارش آثار اخلاقی، تاریخی، حدیثی و تربیتی سپری کرد.
وی از شاگردان برجسته علمای بزرگی چون علامه میرزا حسین نوری، صاحب کتاب مستدرک الوسائل، بود و با تربیت معنوی و دینی در مکتب آنان، خود به چهرهای تاثیرگذار در حوزه علمیه نجف و قم تبدیل شد.
از مهمترین آثار وی میتوان به مفاتیحالجنان اشاره کرد؛ کتابی که مجموعهای ارزشمند از ادعیه، زیارات، اعمال ماههای قمری و تعقیبات نمازها را در خود جای داده و امروزه در خانهها، مساجد، حرمهای مطهر و مجالس مذهبی به عنوان یکی از پرخوانندهترین متون عبادی شیعه مورد استفاده قرار میگیرد.
در تقویمهای معتبر شیعه از جمله تقویم مجموعه رسانه ای امام حسین علیه السلام، روز بیست و سوم ذیالحجه به عنوان سالروز ارتحال این عالم ربانی ثبت شده و این تاریخ یادآور پایانی پرثمر بر عمر عارفی است که عمر خود را وقف ترویج معارف اهل بیت علیهم السلام کرد.
محدث قمی نهتنها با قلم خویش بلکه با روح پرهیزگار، اخلاق متواضعانه و شیوه زندگی زاهدانهاش، الگویی برجسته برای عالمان دین و علاقهمندان به سیر و سلوک معنوی باقی ماند.
آرامگاه وی در جوار بارگاه ملکوتی حضرت علی علیهالسلام در نجف اشرف، زیارتگاه دلهای مؤمنان است.