فرسودگی گسترده ناوگان اتوبوسرانی شهری و بین‌شهری ایران به یکی از معضلات نگران‌کننده کشور بدل شده است.
بیش از 70 درصد اتوبوس‌ها عمری بالای 15 سال دارند، در حالی که استاندارد جهانی عمر مفید اتوبوس 5 سال است.
این مسئله نه‌تنها کارایی حمل‌ونقل عمومی را کاهش داده، بلکه جان شهروندان را نیز با خطرات جدی مواجه کرده است.
طبق آمار رسمی، تنها در سال 1403، 65 تصادف اتوبوس منجر به مرگ 130 نفر و زخمی شدن بیش از هزار نفر شده است.
این وضعیت نیازمند تدابیر فوری از سوی مسئولان و توجه بیشتر از منظر عدالت اجتماعی و حفظ جان انسان‌هاست.
