در حالی که فروش آنلاین دارو در جهان با شتابی کم‌سابقه رو به گسترش است، سازمان غذا و داروی ایران همچنان با سیاست‌های سخت‌گیرانه و سنتی خود، مانع توسعه این مسیر نوین شده است.
اما آیا مقاومت نهادهای دولتی، از سر دغدغه سلامت مردم است یا حفظ انحصارهای دیرپا؟
بر اساس گزارشی از پایگاه مؤسسه تحقیقاتی پرسدِنس Precedence Research، ارزش بازار جهانی فروش اینترنتی دارو در سال 2022 حدود 70 میلیارد دلار بوده و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2032 به بیش از 345 میلیارد دلار برسد.
این رخداد به معنای رشد حدود 291 درصدی در کمتر از یک دهه و افزایش سهم فروش اینترنتی دارو از 6 درصد به 19 درصد بازار جهانی می باشد.
با این حال، در ایران، فروش اینترنتی دارو با مانع جدی از سوی سازمان غذا و دارو مواجه شده است.
به گزارش یورونیوز فارسی، سازمان غذا و دارو اعلام کرده فروش آنلاین تنها در چارچوب ضوابط خاص این نهاد و با نظارت کامل مجاز است.
اما برخی کارشناسان از جمله دکتر تورج کیامهر، داروساز تهرانی، معتقدند این محدودیت‌ها در اصل برای حفظ انحصار قدرت و نفوذ این سازمان در بازار دارو اعمال می‌شود.
انجمن داروسازان ایران نیز در نامه‌ای به رئیس‌جمهور نسبت به فروش اینترنتی هشدار داده و آن را زمینه‌ساز ایجاد «ناصرخسرو مجازی» دانسته است.
در این نامه، بر خطر افشای اطلاعات بیماران و افزایش رانت و فساد تأکید شده است.
در مقابل، بسیاری از داروسازان و بیماران معتقدند که فروش اینترنتی دارو، به‌ویژه برای سالمندان، بیماران مزمن، یا ساکنان مناطق دورافتاده، می‌تواند راهکاری مؤثر برای دسترسی سریع، آسان و قانونی به دارو باشد.
تجربه جهانی نشان می‌دهد که انطباق با فناوری نه‌تنها موجب افزایش بهره‌وری در توزیع دارو می‌شود، بلکه با طراحی سامانه‌های امن و قانونمند، امکان حفظ حریم شخصی و نظارت هوشمند بر بازار دارویی را نیز فراهم می‌کند.
کارشناسان معتقدند که اکنون زمان آن رسیده که سیاست‌گذاران ایرانی میان حفظ سلامت عمومی و حفظ انحصار انتخاب کنند.
