آیت الله العظمی شیرازی: اصل صحت مقدم بر استصحاب است
نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی ، روز چهارشنبه بیست و سوم ذی القعده سال 1446برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه ، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.
آیت الله العظمی شیرازی با اشاره به مطلبی به نقل از مرحوم شیخ انصاری در کتاب رسائل، در خاتمه استصحاب، فرمودند: هر جا که اصالة الصحه جاری شود، نوبت به استصحاب نمی رسد.
معظم له در ادامه فرمودند: استصحاب، اصل عملی است که مقدم بر برائت، اشتغال و احتیاط است، و موضوع استصحاب، شک در بقاء است.
ایشان هم چنین تاکید فرمودند: اگر اصل صحت در مرحله سبب جاری شد، دیگر مسبب موضوعیت ندارد.
آیت الله العظمی شیرازی در شرح مفهوم اصول عملیه فرمودند: اُصول عَمَلیّه مجموعه قواعدی است که هنگام شک، حکم شرعی و وظیفه عملی فرد را مشخص می‌کند و او را از تحیر و بلاتکلیفی رها می‌سازد.
معظم له در ادامه فرمودند: کاربرد اصل عملی که به آن دلیل فقاهتی نیز گفته می‌شود در جایی است که فقیه بعد از جستجو در ادله شامل قرآن کریم، روایات معصومین علیهم السلام، عقل، اجماع، حکم شرعی را نمی‌یابد؛ لذا در این موارد از طرف شارع، اصولی تعیین شده که وظیفه او را در مقام عمل روشن می‌کند.
ایشان هم چنین تاکید فرمودند: اصول عملیه یا در تمام ابواب فقه به کار می‌روند، مانند اصل برائت، احتیاط، تخییر و استصحاب، یا مانند اصالة الطهارة و اصالة الصحة در بخشهای خاصی از فقه کاربرد دارند.
آیت الله العظمی شیرازی در ادامه فرمودند: بنا بر نظر علمای شیعه در علم اصول فقه، اگر فقیه و یا مکلف پس از مراجعه به منابع فقه، وظیفه شرعی خود را به دست نیاورد و دچار ابهام و شک شد، باید از اصول عملیه استفاده کند.
