آیت‌الله العظمی شیرازی: ظهور وعده حتمی خدای متعال است و هرگز در آن تخلف نمی‌شود
نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی ، روز شنبه نوزدهم ذی القعده سال 1446برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه ، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.
آیت الله العظمی شیرازی در این جلسه فرمودند : برای ظهور در تعجیل فرج حضرت حجت ، هم خودِ حضرت و هم سایر معصومین علیهم السلام توصیه به دعا برای تعجیل در ظهور فرموده اند ، و این مساله سفارش شده است ، اما آن چه که نهی شده ، در مواردی است که انسان ، زمانِ ظهور را تعیین کند.
معظم له در ادامه با اشاره به معنای دو لفظ وَقّاتون و مُستَعجِلون در روایات فرمودند : وقّاتون یعنی کسانی که برای زمان ظهور ، تعیینِ وقت می کنند و مثلا می گویند حضرت حجت امسال یا سال آینده و یا چند سال آینده خواهند آمد ، که این مساله با روایات منافات دارد ، و مُستعجِلون هم گاه به معنای همان وَقّاتون آمده ، یعنی کسانی که در ظهور حضرت عجله می کنند و زمان ظهور را هم تعیین می کنند ، لذا این مساله با دعا کردن برای تعجیل در ظهور متفاوت است ، و ایرادی ندارد که انسان برای تعجیلِ در ظهور دعا کند.
ایشان هم چنین با اشاره به حتمی بودن ظهور حضرت حجت سلام الله علیه فرمودند : در روایات متعدد ، بر قطعی بودن ظهور تاکید شده ، چرا که بشارت بر ظهور ، وَعد است و بر اساس آیه ۹ سوره آل عمران که می فرماید : إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ خدای متعال از وعده ای که داده تخلف نمی کند ، و این امر قطعا محقق خواهد شد ، اما ممکن است برخی از شرایط و علائم ظهور محقق نشود و ظهور انجام شود ، چون شرایط ظهور ، وَعید است ، و امکان عدم تحققِ وَعید ممکن است.
آیت الله العظمی شیرازی در ادامه با ذکر روایتی از امام رضا علیه السلام فرمودند : از حضرت سوال شد : ممکن است علائم ظهور اتفاق نیفتد اما ظهور انجام بشود ؟ ، فرمودند : بله ، سوال شد : ممکن است حضرت حجت اصلا تا روز قیامت ظهور نکنند ؟ ، فرمودند : نمی شود ، و ظهور حتما اتفاق خواهد افتاد ، چرا که همان طور که عرض شد اصل ظهور ، وَعد است ، و خدای متعال بر خلاف وَعد ، عمل نمی کند ، اما علائم وَعید است ، و اتفاقا خلاف وعید عمل کردن فضیلت است ، و حضرت رضا در رابطه با حتمی بودن ظهور فرمودند : لَوْ خَلَتِ الأَرْضُ طَرْفَةَ عَيْنٍ مِنْ حُجَّةٍ لَساخَتْ بِأَهْلِها (اگر زمين به مقدار يك چشم بر هم نهادن خالى از حجت باشد، اهل خود را در كام خود فرو مى برد).
معظم له با ذکر مثالی در رابطه با وعده ی پدر به فرزند ، فرمودند : گاه پدر به فرزندش وعده می دهد ، در صورت قبولی و کسب نمره ی خوب ، هدیه ای به تو خواهم داد ، این وَعد است و باید انجام شود و اگر انجام نشد ، برای وعده دهنده خوب نیست ، اما گاه پدر به فرزند می گوید اگر قبول نشوی و نمره ی خوب نیاوری ، تو را به منزل راه نخواهم داد ، حال اگر آن فرزند قبول نشد و نمره ی خوبی کسب نکرد ، چنانچه پدر او را به منزل راه داد ، این چون وَعید بوده ، خلاف وَعید عمل کردن فضیلت است ، لذا اگر علائم ظهور محقق نشد ، و ظهور انجام شد ، این خلاف وَعید است ، و اشکالی ندارد.
