با گذشت سه سال از سلطه طالبان، هزاران پناه‌جوی افغانستانی که برای نجات از خشونت و تبعیض گریخته‌اند، همچنان در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند.
کشورهای میزبان نیز به‌جای همدلی، با برخوردهای تبعیض‌آمیز و سیاست‌های سخت‌گیرانه، بر آلام این پناه‌جویان افزوده‌اند.
پس از سلطه طالبان بر افغانستان، بسیاری از شهروندان این کشور برای حفظ جان خود و خانواده‌شان، راه مهاجرت در پیش گرفتند.
عده‌ای به کشورهای غربی منتقل شدند، اما هزاران نفر همچنان در کشورهای همسایه، به‌ویژه پاکستان، در انتظار رسیدگی به پرونده‌های خود مانده‌اند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، این افراد می‌گویند با وجود پایان تعلیق برنامه پذیرش ایالات متحده، وضعیت‌شان تغییری نکرده و همچنان رها شده‌اند.
پناه‌جویانی که در پاکستان به‌سر می‌برند، دولت این کشور را متهم می‌کنند که با کاهش غیررسمی مدت تمدید ویزا از شش ماه به یک ماه، تنها دارندگان پاسپورت افغانستان را هدف گرفته است.
به گفته آنان، مأموران انتظامی پاکستان نیز با درخواست‌های مالی، تهدید به اخراج، و برخوردهای توهین‌آمیز، زندگی را برای آنان غیرقابل‌تحمل کرده‌اند.
در اسناد رسمی دولت پاکستان اما، تمدید شش‌ماهه ویزا برای شهروندان افغانستان ذکر شده است.
همزمان، یک روزنامه سوئیسی خبر داده که اداره مهاجرت این کشور پیشنهاد داده پناه‌جویان پشتون‌تبار به افغانستان بازگردانده شوند.
ادعایی که با واکنش تند نهادهای مدافع حقوق بشر روبه‌رو شده و آن را تبعیض‌آمیز و مغایر اصول کنوانسیون ژنو دانسته‌اند.
در این میان، نه تنها وضعیت معیشتی پناه‌جویان بحرانی است، بلکه آسیب‌های روانی نیز گسترش یافته است.
گزارش‌هایی از خودکشی و مرگ بر اثر فشارهای روحی منتشر شده و نگرانی‌ها درباره وخامت بیشتر اوضاع رو به افزایش است.
در شرایطی که بسیاری از این پناه‌جویان پیش‌تر با نیروهای غربی همکاری داشته‌اند، رها شدن آنان در این وضعیت از سوی همان کشورها، تنها رنجی مضاعف بر زخم‌های آنان است.
