در میان کوه‌های صعب‌العبور حجر شرقی در کشور عمان، غاری وسیع و اسرارآمیز پنهان شده که ساکنان محلی آن را مکانی متفاوت می‌دانند.
اما در کنار شگفتی‌های طبیعی، این مکان با افسانه‌ها و داستان‌هایی آمیخته است که نگاهی دوباره به مرز میان حقیقت، خیال و آموزه‌های اسلامی را ضروری می‌سازد.
در قلب رشته‌کوه‌های حجر شرقی عمان، یکی از بزرگ‌ترین غارهای طبیعی زیرزمینی جهان قرار دارد.
غاری به وسعت 58 هزار متر مربع با حجمی بالغ بر چهار میلیون متر مکعب، که «مجلس‌الجن» نامیده می‌شود.
این غار در نزدیکی روستای کوهستانی «سلماه» واقع شده و تنها از طریق سه دهانه بسیار کوچک می‌توان به آن دست یافت؛ دهانه‌هایی که ورود به آن‌ها نیازمند جسارت و آمادگی بدنی بالاست.
به نوشته روزنامه عمان، ساکنان سلماه، که از دیرباز با این غار در تماس بوده‌اند، آن را مکانی متفاوت از سایر نقاط طبیعت می‌دانند. گفته می‌شود تنها شمار اندکی از آن‌ها تا کنون به درون این غار گام نهاده‌اند.
در راستای توسعه پایدار و بهبود وضعیت زیستی ساکنان، وزارت مسکن عمان در حال احداث یک شهرک جدید با تمامی امکانات رفاهی در اطراف این منطقه کوهستانی است.
پروژه‌ای که نه تنها سکونتگاه‌های مدرن، بلکه فضاهای گردشگری، فرهنگی و مذهبی را نیز در بر می‌گیرد.
به گفته سلطان الخضوری، از مسئولان اجرایی پروژه، این طرح با هدف تقویت جایگاه عمان در حوزه گردشگری ماجراجویانه و علمی انجام می‌شود و بهره‌برداری از ظرفیت‌های طبیعی منطقه در آن لحاظ شده است.
با این حال، باورهای رایج درباره ارتباط این غار با موجودات غیرمرئی، پرسش‌هایی درباره مشروعیت چنین برداشت‌هایی از دیدگاه دین به‌ویژه اسلام علوی ایجاد کرده است.
در آموزه‌های اهل بیت علیهم‌السلام، هرچند وجود جن به صراحت در قرآن کریم تأیید شده و سوره‌ای مستقل با نام «جن» به آن اختصاص دارد، اما ارتباط‌گیری با این موجودات امری ناپسند و انحراف‌آفرین دانسته شده است.
از منظر اسلام علوی، ایمان به غیب باید در چارچوب وحی و هدایت باشد و تلاش برای ارتباط با نیروهای ناشناخته، نه تنها سودی ندارد بلکه ممکن است انسان را از مسیر توحید و سلامت عقلانی دور کند.
بنابراین، آنچه مهم‌تر از کنجکاوی درباره ناشناخته‌هاست، حفظ اعتدال، عقلانیت و توکل بر خداوند در مواجهه با پدیده‌های طبیعی و فرهنگی است.
بر اساس آموزه های اسلام علوی در سختی‌ها و گرفتاری‌ها، توسل به خدای متعال و معصومین علیهم‌السلام پناهگاهی مطمئن و نوری در تاریکی است؛ چرا که یاد آن بزرگواران دل را آرام و راه را روشن می‌سازد و به یاری خداوند، گره‌ها را می‌گشاید، امید را زنده می‌کند و انسان را از وسوسه‌های شیطان و ترس‌های بی‌پایه نجات می‌دهد.
