آمارهای تازه از رشد نگران‌کننده خودکشی در میان سالمندان ایرانی حکایت دارد.
بحرانی که حاصل فقر معیشتی، انزوای اجتماعی، و نبود حمایت‌های بیمه‌ای و روان‌شناسی است.
کارشناسان از بی‌توجهی نظام رفاهی در ایران به جمعیتی سخن می‌گویند که هر روز آسیب‌پذیرتر می‌شوند.
روزنامه شرق در گزارشی به افزایش هشداردهنده خودکشی در میان سالمندان ایرانی پرداخته و با استناد به اظهارات کارشناسان حوزه سلامت و رفاه اجتماعی، این پدیده را نشانه‌ای از یک بحران عمیق اجتماعی دانسته است.
ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی، در گفت‌وگو با این روزنامه گفته است: «در حالی‌که در جهان هر صد سال یک‌بار جمعیت سالمندان دو برابر می‌شود، این اتفاق در ایران هر 20 تا 30 سال رخ می‌دهد.»
این رشد سریع بدون آماده‌سازی زیرساخت‌های حمایتی، به بحرانی جدی تبدیل شده است.
حسام‌الدین علامه، پژوهشگر حوزه سالمندی نیز با استناد به داده‌های پایگاه رفاه ایرانیان تأکید کرده است که 61 درصد از سالمندان در فقر نسبی، 32 درصد در فقر مطلق و 17 درصد در فقر شدید زندگی می‌کنند.
همچنین، بیش از 70 درصد آن‌ها فاقد بیمه تکمیلی هستند و خدمات روان‌شناسی نیز در سبد بیمه‌ای این قشر وجود ندارد.
حسام الدین علامه می‌گوید 31 درصد از سالمندان کشور به‌تنهایی زندگی می‌کنند.
این انزوای اجتماعی، در کنار کاهش تعاملات خانوادگی و مهاجرت فرزندان، زمینه افسردگی را فراهم کرده و یکی از دلایل اصلی افزایش آمار خودکشی در میان سالمندان است.
کارشناسان هشدار داده‌اند که ادامه این وضعیت، بدون اصلاح سیاست‌های رفاهی، به بحرانی انسانی در آینده‌ای نزدیک خواهد انجامید.
