جنگل‌های زاگرس که به‌عنوان ریه‌های تنفسی غرب ایران شناخته می‌شوند، در پی کاهش بارندگی، افزایش دما و دخالت‌های ناپایدار انسانی، با تهدیدی بی‌سابقه مواجه شده‌اند.
تهدیدی که تداوم آن می‌تواند پیامدهای فاجعه‌بار زیست‌محیطی و انسانی در پی داشته باشد.
به گزارش منابع محیط زیستی در ایران، جنگل‌های زاگرس که بخش بزرگی از اکوسیستم غرب کشور را تشکیل می‌دهند، طی دو دهه اخیر تحت فشار تغییرات اقلیمی و مداخلات ناپایدار انسانی به‌شدت آسیب دیده‌اند.
افزایش دمای منطقه، کاهش بارندگی‌های فصلی و موج بی‌سابقه آتش‌سوزی‌ها باعث شده تا صدها هزار هکتار از این جنگل‌ها نابود شود.
بر اساس داده‌های ارائه‌شده در گزارش‌های رسمی، سالانه هزاران هکتار از این جنگل‌ها در اثر جنگل‌زدایی برای تأمین سوخت، چرای بی‌رویه دام‌ها—که بنا بر برآورد کارشناسان سه برابر ظرفیت اکولوژیک منطقه است—و پروژه‌های عمرانی فاقد ارزیابی‌های زیست‌محیطی، به‌شکل غیرقابل جبرانی از بین می‌رود.
این در حالی است که زاگرس نقش حیاتی در تولید اکسیژن، حفظ تنوع زیستی، تعدیل دما و تأمین منابع آبی مناطق پایین‌دست ایفا می‌کند و تخریب آن تهدیدی جدی برای پایداری اکولوژیکی کل کشور محسوب می‌شود.
گزارش‌ها همچنین هشدار می‌دهند که ادامه روند فعلی می‌تواند به نابودی کامل پوشش جنگلی در بخش‌هایی از استان‌های غربی همچون ایلام، کرمانشاه، لرستان و کهگیلویه و بویراحمد بینجامد.
فعالان محیط زیست خواستار توقف پروژه‌های آسیب‌زا، اجرای برنامه‌های احیای جنگل و اعمال نظارت‌های مؤثرتر از سوی نهادهای مسئول شده‌اند.
در شرایطی که تغییر اقلیم ابعاد تازه‌ای به خود گرفته، بی‌توجهی به زاگرس می‌تواند تهدیدی برای زندگی میلیون‌ها ایرانی در آینده‌ای نه‌چندان دور باشد.
