در حالی‌که میلیون‌ها کارگر و بازنشسته ایرانی به‌دلیل افزایش سرسام‌آور قیمت دارو، درمان خود را نیمه‌کاره رها کرده‌اند، باندهای خرید و فروش اعضای بدن، سلامت را به کالایی لوکس برای ثروتمندان بدل کرده‌اند.
این دو تصویر تلخ، عمق بحران عدالت درمانی در ایران را آشکار می‌کند.
بحران درمان و سلامت در ایران به نقطه‌ای بی‌سابقه رسیده است؛ جایی که فقرای جامعه دیگر توان ادامه درمان ندارند و ثروتمندان برای نجات جان عزیزانشان، به بازار خرید و فروش اعضای بدن روی آورده‌اند.
افزایش افسارگسیخته قیمت دارو تا شش برابر، به‌ویژه در مورد داروهای حیاتی، باعث شده که بازنشستگان، کارگران و اقشار کم‌درآمد روند درمان خود یا عزیزانشان را به‌ناچار رها کنند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که بسیاری از بیماران، به‌ویژه مبتلایان به بیماری‌های مزمن مانند دیابت، ام‌اس و سرطان، به‌دلیل هزینه‌های کمرشکن، داروهای خود را قطع کرده‌اند یا به نسخه‌های تقلبی و بی‌اثر پناه برده‌اند؛ امری که سلامت عمومی جامعه را به خطر انداخته است.
این وضعیت ناقض اصل 29 قانون اساسی و نشانه‌ای از شکست نظام حمایت اجتماعی و درمانی در ایران است.
در همین حال، باندی سازمان‌یافته از طریق فریب اتباع فقیر کشورهای منطقه، اعضای حیاتی بدن آن‌ها را با مبالغی نجومی تا 70 میلیارد تومان به ثروتمندان ایرانی می‌فروخته‌اند.
این عمل‌های پیوند، در بیمارستان‌های رسمی و با مجوز وزارت بهداشت انجام می‌شده است؛ مسئله‌ای که پرده از فساد سیستماتیک در ساختار سلامت کشور برمی‌دارد.
این دوگانگی هولناک در دسترسی به درمان، نماد روشنی از بی‌عدالتی عمیق در جامعه امروز ایران است.
جایی که سلامت، نه حق همگانی، بلکه کالایی تجملی برای نخبگان سیاسی و اقتصادی شده است و فقرا تنها نظاره‌گر جان باختن تدریجی خویش‌اند.
