شهر کابل، پایتخت افغانستان، طی دو دهه اخیر شاهد رشد جمعیت چشمگیری بوده است که بخش زیادی از این افزایش به حضور گسترده شیعیان در این شهر باز می‌گردد.
مهاجرت گسترده شیعیان از استان‌های مختلف کشور به کابل، فرصت‌های جدیدی در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برای آنان ایجاد کرده است و این روند به تبدیل کابل به یکی از مراکز اصلی رشد و توسعه در افغانستان کمک کرده است.
شهر کابل، پایتخت افغانستان، طی دو دهه گذشته شاهد افزایش جمعیت چشمگیری بوده است.
پیش از سال 1380 هجری شمسی، کابل به دلیل درگیری‌های داخلی به شهر مخروبه‌ای تبدیل شده بود، اما پس از سقوط حکومت طالبان و تأسیس نظام جمهوری، چهره این شهر تغییر کرد و به یکی از شهرهای پرجمعیت جهان تبدیل شد.
در این میان، شیعیان افغانستان حضور گسترده‌ای در شهر کابل دارند و بیشتر آنان در مناطق غربی پایتخت، به ویژه در منطقه دشت برچی سکونت دارند.
این حضور به دهه 1380 و پس از تأسیس جمهوری اسلامی افغانستان باز می‌گردد، زمانی که بسیاری از شیعیان از کشورهای ایران و پاکستان به افغانستان برگشتند.
شیعیان افغانستان، که از استان‌های مختلف شیعه‌نشین کشور مانند بامیان، دایکندی و غور به کابل مهاجرت کردند، در جستجوی فرصت‌های بهتر زندگی، از جمله آموزش و اشتغال، به پایتخت آمده‌اند.
این مهاجرت‌ها برای بسیاری از خانواده‌ها به معنای دسترسی به امکانات آموزشی، اجتماعی و اقتصادی جدید بوده است.
شهر کابل به عنوان یک مرکز اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، فرصت‌های متعددی را برای مهاجران فراهم کرده است.
مهاجرت شیعیان به کابل نه‌تنها به رشد اقتصادی این شهر کمک کرده، بلکه موجب پیشرفت و بهبود وضعیت اجتماعی و فرهنگی آنان نیز شده است.
شیعیان افغانستان به خوبی توانسته‌اند در این شهر جایگاه خود را پیدا کنند و به یک نیروی فعال در بخش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و علمی تبدیل شوند.
این روند مهاجرت و توسعه در کابل، نه‌تنها آسیبی به تاریخ شیعیان افغانستان نزده بلکه باعث تقویت و سربلندی آنان در سطح کشور شده است.
