در روز جهانی شعر، شاعران جدیدی از نسل اینستاگرام و تیک‌تاک به عرصه آمده‌اند که متون ادبی را به شیوه‌ای نوین و با استفاده از تکنولوژی‌های روز منتشر می‌کنند و این تحولی است که بر جذابیت و گستره انتشار شعر در دنیای معاصر افزوده است.
اول فروردین، به عنوان روز جهانی شعر، فرصتی است تا به نقش فناوری‌های نوین در دنیای شعر بپردازیم.
ظهور شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و تیک‌تاک تحولی عظیم در شیوه‌های سرودن، خواندن و شنیدن شعر به‌وجود آورده است.
شاعران جوانی همچون ماریون فریتچ، روپی کور و ویتنی هانسون، با استفاده از این پلتفرم‌ها، شعر را به جامعه‌ای جدید و به‌ویژه نسل جوان معرفی کرده‌اند.
شعر اینستاگرامی که از اوایل دهه 2010 با محبوبیت اینستاگرام آغاز شد، به شاعران امکان داده است تا به راحتی آثار خود را با دنبال‌کنندگانشان به اشتراک بگذارند.
شاعران مانند روپی کور، که در اینستاگرام به شهرت رسید، با سبک خاص خود که ترکیبی از شعر و نقاشی‌های ساده است، توجه میلیون‌ها نفر را جلب کرده‌اند.
این شاعران با تعامل مستمر با مخاطبان، به «شاعران مردمی» تبدیل شده‌اند که نه تنها اثر هنری بلکه ارتباط اجتماعی نیز ایجاد می‌کنند.
این تغییرات باعث شده است تا شعر از حالت سنتی خود فاصله بگیرد و با امکانات جدید ویدئویی و صوتی که شبکه‌های اجتماعی ارائه می‌دهند، به شکلی نوین ارائه شود.
ویدیوهای ویتنی هانسون در تیک‌تاک که همراه با موسیقی آرام است، نمونه‌ای از این تحولات است که در نهایت بیش از 78 میلیون لایک دریافت کرده‌اند.
با این حال، انتشار شعر در فضای آنلاین برخی نقدها را نیز به همراه داشته است. سادگی و تکرار در اشعار آنلاین گاهی مورد انتقاد قرار می‌گیرد، اما این پدیده در عین حال به جذب مخاطبان جدید به ادبیات کمک کرده و توانسته فضای جدیدی برای شاعران ایجاد کند.
