ده‌ها نفر از طرفداران گروه‌های مسلح سوری در شمال حلب تظاهرات کردند و خواستار کوچاندن اجباری ساکنان دو شهرک شیعه نشین نبل و الزهراء شدند.
این اقدام در ادامه فشارهای سیستماتیک علیه جامعه شیعیان سوریه صورت گرفته است.
در حالی‌که هنوز زخم جنگ های اخیر و صدمات ناشی از حملات گروه‌های تروریستی از جمله گروه سنی های تندروی داعش در سوریه التیام نیافته، شمال این کشور بار دیگر شاهد صحنه‌هایی است که یادآور تلخی‌های گذشته است.
ده‌ها نفر از طرفداران گروه‌های مسلح وابسته به “الجولانی”، در ورودی جاده منتهی به دو شهرک نبل و الزهراء، واقع در حومه شمالی حلب، تظاهراتی برگزار کردند.
این تظاهرات، نه برای صلح، که برای کوچاندن اجباری اهالی این دو شهرک شیعه نشین بود.
گویی تاریخ تکرار می‌شود و این بار، جامعه شیعیان سوریه بار دیگر در معرض فشار و تهدید قرار گرفته است.
نبل و الزهراء، دو شهرکی که سال‌هاست به عنوان نماد ایستادگی و پایداری جامعه شیعه در سوریه شناخته می‌شوند، اکنون در کانون خواسته‌های گروه‌های مسلح قرار گرفته اند.
این گروه‌ها، که پس از سقوط حکومت بشار اسد در برخی مناطق، قدرت را به دست گرفته اند، حالا با برگزاری تظاهرات، خواستار اخراج ساکنان این مناطق هستند.
این اقدام، نه تنها نشان دهنده سیاست‌های تبعیض‌آمیز این گروه‌هاست، بلکه یادآور فشارهای سیستماتیکی است که از سال‌ها پیش علیه شیعیان سوریه اعمال شده است.
از زمان سقوط بشار اسد، جامعه شیعیان سوریه با محدودیت‌ها و فشارهای فزاینده‌ای مواجه شده است.
این فشارها، که گاه به شکل محاصره اقتصادی، گاه به شکل حملات نظامی و گاه به شکل تبلیغات مسموم علیه شیعیان بروز کرده، باعث شده تا این جامعه در انزوا و تنگنای بیشتری قرار گیرد.
شیعیان سوریه، که همواره به عنوان حامیان دولت مرکزی شناخته می‌شدند، اکنون در معرض انتقام‌جویی گروه‌هایی قرار دارند که به دنبال تغییر توازن قدرت در منطقه هستند.
کارشناسان می‌گویند ادامه این روند نه تنها به تشدید تنش‌های مذهبی و قومی در سوریه دامن می‌زند، بلکه می‌تواند به بحران‌های انسانی گسترده‌تری منجر شود.
کوچاندن اجباری ساکنان نبل و الزهراء، اگر محقق شود، نه تنها هزاران خانواده را آواره خواهد کرد، بلکه می‌تواند به ایجاد تنش‌های جدیدی در منطقه بینجامد.
این اقدامات، که با هدف حذف جامعه شیعه از جغرافیای سیاسی سوریه انجام می‌شود، می‌تواند به شکاف‌های عمیق‌تر در جامعه سوریه منجر شود و صلح پایدار را بیش از پیش دور از دسترس کند.
در این میان، جامعه بین‌الملل نیز نمی‌تواند نسبت به این تحولات بی‌تفاوت باشد.
فشار بر جامعه شیعیان سوریه، نه تنها یک مسئله داخلی، که یک چالش انسانی و اخلاقی است که نیازمند توجه و اقدام فوری است.
اگر این فشارها ادامه یابد، نه تنها سوریه، که کل منطقه، شاهد پیامدهای غیرقابل جبرانی خواهد بود.
