سازمان ملل اعلام کرد شمار مهاجران جهان به 304 میلیون نفر رسیده که نیمی از این افراد را زنان و دختران تشکیل می‌دهند.
این آمار، روایتی تلخ از بحران‌های جهانی است که میلیون‌ها انسان را آواره کرده است.
سازمان ملل متحد در تازه ترین گزارش خود اعلام کرده که شمار مهاجران در سراسر جهان به 304 میلیون نفر رسیده است.
این رقم، نه تنها یک عدد خشک و خالی، بلکه روایتی تلخ و گویا از دردها، آرزوها و رؤیاهای بربادرفته‌ی میلیون‌ها انسان است که خانه و کاشانه‌ی خود را ترک کرده اند تا در جست‌وجوی امنیت و زندگی بهتر، راهی سرزمین‌های ناشناخته شوند.
بر اساس این گزارش، حدود نیمی از این مهاجران را زنان و دختران تشکیل می‌دهند؛ زنانی که بار سنگین مهاجرت را بر دوش می‌کشند و در این مسیر پرخطر، با آسیب‌های فراوانی روبرو می‌شوند.
سازمان ملل می‌گوید که اروپا با 94 میلیون، میزبان بیشترین تعداد مهاجران بین‌المللی بوده و امریکای شمالی با 61 میلیون، دومین گروه بزرگ مهاجران را در خود جای داده و مناطق افریقای شمالی و غرب آسیا با 54 میلیون به لحاظ منطقه‌ای در رده سوم قرار دارند.
با این حال؛ در سال های اخیر، بسیاری از این مهاجران، از کشورهای آسیایی از جمله سوریه، افغانستان، پاکستان، ایران و مناطق مسلمان‌نشین دیگر، و همچنین از میان جامعه‌ی روهینگیایی، به دلیل ترس از جنگ، خشونت و بی ثباتی های سیاسی و اقتصادی، مجبور به ترک وطن خود شده اند.
افغانستان، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین خاستگاه‌های مهاجران، شاهد خروج میلیون‌ها نفر از شهروندانش در سال‌های اخیر بوده است.
بسیاری از این افراد، با امید به یافتن مکانی امن، راهی کشورهای همسایه یا حتی قاره‌های دور شده اند.
روهینگیایی‌ها نیز، که سال‌هاست از سوی دولت میانمار مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، بخش قابل‌توجهی از این آمار را تشکیل می‌دهند.
آن‌ها که از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم شده اند، با قایق‌های فرسوده و پرخطر، خود را به سواحل بنگلادش، مالزی و اندونزی می‌رسانند، بی‌آنکه بدانند آینده‌ی آن‌سوی دریا چه چیزی برایشان رقم خواهد زد.
پیامدهای مهاجرت، تنها به از دست دادن خانه و کاشانه محدود نمی‌شود. بسیاری از این افراد، در کشورهای میزبان با تبعیض، بیگانه‌هراسی و مشکلات اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
کودکان مهاجر، از دسترسی به آموزش محروم می‌شوند و زنان و دختران، در معرض خطرات جدی مانند قاچاق انسان و خشونت‌های جنسی قرار می‌گیرند.
اما در میان این تاریکی‌ها، امید همچنان زنده است. بسیاری از مهاجران، با وجود تمام سختی‌ها، به دنبال ساختن زندگی جدیدی هستند.
آن‌ها با خود، فرهنگ، هنر و تجربه‌های غنی‌ای را حمل می‌کنند که می‌تواند به غنای جامعه‌ی میزبان بیفزاید.
