در پی فروپاشی شوروی، کشورهای آسیای مرکزی به تدریج تلاش کرده‌اند تا از نام‌های خانوادگی روسی‌شده فاصله بگیرند و به نام‌های سنتی و ملی خود بازگردند.
این تغییرات که اخیراً با شدت بیشتری در حال گسترش است، نمادی از بازگشت به هویت فرهنگی و ملی در این کشورهاست.
در سال‌های اخیر، کشورهای آسیای مرکزی شاهد یک روند بازگشتی به نام‌های سنتی خود بوده‌اند.
این روند که پس از فروپاشی شوروی در دهه 90 آغاز شد، حالا دوباره شدت گرفته است.
یکی از اصلی‌ترین دلایل این تغییرات، تأثیرات سیاسی و اجتماعی ناشی از جنگ‌ها و بحران‌های منطقه‌ای است.
به ویژه پس از حمله روسیه به اوکراین در سال 2022، بسیاری از مردم در کشورهای آسیای مرکزی، به‌ویژه قرقیزستان، تاجیکستان و قزاقستان، اقدام به تغییر نام‌های خانوادگی روسی‌شده خود به نام‌های سنتی و ملی کرده‌اند.
در قرقیزستان، نورلان‌بک تورگون‌بکویچ شکیف، رئیس پارلمان، اخیراً نام خانوادگی خود را از شکیف به تورگون‌بک‌اوغلو تغییر داده است.
این تغییرات به‌ویژه پس از تصویب لایحه‌ای در پارلمان قرقیزستان که هدف آن ترویج نام‌های خانوادگی سنتی قرقیزی است، به یک روند عمومی تبدیل شده است.
علاوه بر این، در تاجیکستان نیز دولت در سال 2016، نام‌های خانوادگی روسی‌شده را ممنوع کرده و از شهروندان خواسته است تا از نام‌های «اصیل» تاجیکی برای فرزندان خود استفاده کنند.
در قزاقستان و ازبکستان نیز، در سال‌های اخیر، قوانینی تصویب شده که به شهروندان اجازه می‌دهد نام‌های خانوادگی خود را بر اساس سنت‌های ملی تغییر دهند.
این روند در کنار تلاش برای حفظ و تقویت هویت ملی و فرهنگی در برابر نفوذ روسیه و جهان غرب، به یک حرکت مهم در بازگشت به ریشه‌های تاریخی و فرهنگی تبدیل شده است.
به نظر می‌رسد این تغییرات در بلندمدت تأثیرات عمیقی در فرهنگ و سیاست‌های داخلی کشورهای آسیای مرکزی به همراه خواهد داشت.
