آمارهای جدید نشان می‌دهند که در 46 سال گذشته از سال 1357 در ایران، میزان طلاق در کشور رشد چشمگیری داشته است.
به ویژه در 13 سال اخیر، کاهش ازدواج‌ها و افزایش طلاق‌ها به یک بحران اجتماعی بدل شده که عوامل مختلف اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را در خود جای داده است.
آمارهای جدید سازمان ثبت‌احوال ایران نشان می‌دهند که طلاق در ایران طی 46 سال پس از سال 1357، 35 درصد افزایش داشته است.
در هفت ماه نخست سال 1403، به ازای هر 100 ازدواج در تهران، 52 طلاق ثبت شده است.
این در حالی است که در سال 1358، تنها 6.9 مورد از هر 100 ازدواج به طلاق ختم می‌شد.
افزایش طلاق و کاهش ازدواج‌ها در ایران، به ویژه در 13 سال گذشته، تحولی نگران‌کننده را نشان می‌دهد.
آمارهای مرکز آمار ایران نشان می‌دهند که میزان ازدواج‌ها از سال 1389 تا 1402 به میزان 46 درصد کاهش یافته و طلاق نیز رشد 47 درصدی داشته است.
یکی از دلایل اصلی این وضعیت، مشکلات اقتصادی، بیکاری جوانان، و تغییرات فرهنگی و اجتماعی است که موجب ناامیدی در نسل جوان نسبت به آینده و تشکیل خانواده شده است.
این شرایط حتی پس از تلاش‌های حکومت برای تشویق به ازدواج و افزایش جمعیت، همچنان ادامه دارد.
در کنار این مشکلات، مسائلی چون گرانی مسکن، تورم، ناامنی اجتماعی و سرکوب‌های سیاسی، وضعیت بحرانی جامعه را پیچیده‌تر کرده‌اند.
در چنین شرایطی، اگر سیاست‌های فعلی اصلاح نشود، ممکن است ایران در آینده با بحران‌های اجتماعی و اقتصادی بزرگتری مواجه شود.
آموزه‌های اسلام علوی در این زمینه نیز قابل توجه است.
اهل بیت علیهم‌السلام همواره به اهمیت زندگی خانوادگی و ارتباطات سالم در جامعه تأکید داشته‌اند.
حضرت علی علیه‌السلام در روایتی فرموده‌اند: «کسی که در خانواده‌اش صلح و آرامش برقرار کند، در دنیا و آخرت رستگار خواهد بود.»
این آموزه‌ها می‌تواند به‌عنوان راه‌حل‌هایی برای کاهش بحران‌های اجتماعی و کمک به ترمیم روابط خانوادگی در ایران در نظر گرفته شود.
اسلام همیشه روابط خانواده را به‌عنوان پایه‌گذار سلامت اجتماعی و جامعه‌ای پایدار می‌داند.
