فضیلت‌های ماه شعبان و اعیاد پربرکت آن؛ فرصتی برای تقرب به خدای متعال
ماه شعبان، ماهی سرشار از برکات و فضیلت‌هاست که نه تنها به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل‌بیت گرامی‌شان نسبت دارد، بلکه فرصتی طلایی برای عبادت و تقرب به خدای متعال است.
از روزه‌داری و نماز مستحبی گرفته تا مناجات‌های خاص، این ماه به‌ویژه با اعیاد بزرگ خود، همچون ولادت امام حسین، حضرت عباس، امام سجاد و حضرت مهدی سلام الله علیهم، در دل شیعیان جایی ویژه دارد.
ماه شعبان المعظم، یکی از ماه‌های مبارک در تقویم اسلامی است که در آن فضیلت‌های فراوانی نهفته است.
این ماه به پیامبر اکرم، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله، منسوب است و به همین سبب عبادات و اعمال ویژه‌ای برای آن ذکر شده که در این ایام اجر و پاداش فراوانی دارد.
از جمله این اعمال می‌توان به روزه‌داری، نمازهای مستحبی و مناجات‌های مخصوص اشاره کرد که در روایات به عظمت آنها تاکید شده است.
در این ماه، چهارده روز نخست آن با ولادت‌های پربرکت بزرگان اهل‌بیت علیهم السلام همراه است که از جمله مهم‌ترین آنها ولادت حضرت حسین در سوم شعبان، حضرت عباس در چهارم شعبان، امام سجاد در پنجم شعبان، حضرت علی اکبر در دهم شعبان، و در نهایت، ولادت حضرت مهدی در پانزدهم شعبان است.
این ایام باعث می‌شود که شیعیان در سراسر جهان، به ویژه در نیمه شعبان، با برگزاری جشن‌های باشکوه و آذین‌بندی مساجد و خیابان‌ها، به یاد امامان معصوم علیهم السلام این ماه را گرامی بدارند.
یکی از مهم‌ترین عبادات این ماه، روزه‌داری است که پیامبر اکرم در این ایام روزه می‌گرفتند و به روزه‌های ماه رمضان وصل می‌کردند.
همچنین نماز شب‌های شعبان و به‌ویژه مناجات شعبانیه، که از مهم‌ترین اعمال آن به شمار می‌رود، در این ماه توصیه شده است.
دعای استغفار و خواندن دعای کمیل نیز از دیگر اعمالی است که در این ماه تأکید بسیاری بر آن شده است.
نیمه شعبان، شب ولادت حضرت حجت، یکی از شب‌های بافضیلت است که در آن شیعیان برای دعا، نماز و استغفار تلاش می‌کنند.
در این شب، درهای آسمان برای استجابت دعاها باز است و خداوند به بندگان خود بخشش و کرم می‌نماید.
ماه شعبان با تمام عبادات، اعمال مستحبی و جشن‌هایش، فرصتی ارزشمند برای نزدیکی به خدای متعال است و باید از این ایام بهره کامل برد تا بتوانیم آماده ماه رمضان شویم، ماهی که در آن روزه‌داری و عبادات به اوج می‌رسد.
