وضعیت صنعت داروسازی ایران روز به روز وخیم‌تر می‌شود.
کمبود دارو، ناترازی در تأمین مواد اولیه، بدهی‌های سنگین دولت و بیمه‌ها و اجرای طرح‌های ناپخته نظیر «دارویار»، در کنار بحران‌های اقتصادی و تحریم‌ها، موجب ایجاد بحران در داروخانه‌ها و شرکت‌های داروسازی شده است.
حالا، اگر توافقی با کشورهای غربی صورت نگیرد، این وضعیت می‌تواند به مراتب بدتر شود.
صنعت داروسازی ایران در شرایطی بحرانی قرار دارد که کمبود دارو، بدهی‌های انباشته، و مشکلات مدیریتی در کنار تحریم‌ها و قیمت‌گذاری دستوری، وضعیت را برای داروسازان و داروخانه‌ها دشوارتر کرده است.
بدهی‌های میلیاردی دولت به داروسازان، چک‌های برگشتی بی‌سابقه داروخانه‌ها به شرکت‌های پخش، و کاهش تولید داروها، همه نشانه‌هایی از یک بحران عمیق است.
به گفته کارشناسان، اجرای طرح‌های ناپخته همچون «دارویار»، که هدفش کمک به تأمین داروهای اساسی بود، نه تنها کمکی به حل مشکل نکرد، بلکه چرخه معیوبی از بدهی‌ها و مشکلات نقدینگی به وجود آورد.
در این شرایط، بسیاری از داروخانه‌ها برای تأمین داروهای پرمصرفی مانند انسولین و شیرخشک با مشکل مواجه شده‌اند.
این بحران نه تنها در سطح داروخانه‌ها، بلکه در سطح شرکت‌های داروسازی نیز به چشم می‌خورد.
ناترازی در تأمین مواد اولیه، مشکلات مالی و نبود نقدینگی، تولیدکنندگان را در آستانه ورشکستگی قرار داده است.
در کنار این مشکلات، گزارش‌ها از مرگ بیماران به دلیل داروهای بی‌کیفیت و بی‌اثر حکایت دارند که نشان‌دهنده عدم نظارت کافی و مشکلات در چرخه تولید است.
اگر توافقی بین ایران و کشورهای غربی صورت نگیرد، این وضعیت می‌تواند به مراتب بدتر شود. کارشناسان هشدار می‌دهند که ادامه روند کنونی، به بحران جدی‌تری در صنعت داروسازی ایران خواهد انجامید.
