اداره توسعه بین‌المللی امریکا اعلام کرده، کار اجباری و شاقه کودکان در افغانستان، نقض آشکار حقوق بشری و کرامت انسانی آنان به شمار می‌رود. همزمان؛ یونیسف هشدار داده که بحران کمبود آب همچنان جان و بقای کودکان در افغانستان را تهدید می‌کند.
در دل کوهستان‌های خاموش و دشت‌های خشک افغانستان، کودکانی نفس می‌کشند که سهم شان از زندگی تنها سختی و رنج است.
گزارش تازه اداره توسعه بین‌المللی آمریکا، پرده از واقعیتی تلخ برمی‌دارد؛ کار اجباری و پر مشقت کودکان، زخمی عمیق بر پیکر جامعه‌ای است که هنوز از زخم‌های جنگ التیام نیافته است.
کودکان کم‌سن‌وسالی که به جای نشستن پشت نیمکت‌های مدرسه، در معادن خطرناک، کارگاه‌های فرسوده و مزارع بی‌رحم، برای لقمه‌ای نان جان می‌کَنند.
این نقض آشکار حقوق بشر و کرامت انسانی، آینده‌ای تاریک برای نسلی رقم می‌زند که امید به زندگی در چشمان شان کم‌رنگ شده است.
اما این تنها یک روی سکه است. صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) به تازگی هشدار داده است که بحران کمبود آب در افغانستان، خطری جدی برای حیات میلیون‌ها کودک به شمار می‌رود.
خشکسالی گسترده، تخریب زیرساخت‌های آبرسانی و نبود دسترسی به آب سالم، کودکان را در معرض بیماری‌های مرگبار قرار داده است. یونیسف اعلام کرده است که اگر این بحران مدیریت نشود، یک فاجعه انسانی در راه است.
در کنار این بحران‌ها، وضعیت کلی کودکان افغانستان وخیم‌تر از همیشه است.
فقر گسترده، ناامنی، نبود دسترسی به آموزش و بهداشت، و فشارهای روانی ناشی از جنگ و آوارگی، کودکانی را به نسل فراموش شده‌ای بدل کرده که کمتر دیده می‌شوند و کمتر شنیده می‌شوند.
کودکانی که قربانی چرخه معیوب خشونت و فقر شده اند؛ نسلی که آرزوهای شان پیش از شکوفایی پژمرده است.
حکومت طالبان با محدودیت‌های گسترده بر آموزش دختران و بی‌توجهی به مسائل حقوق بشری، شرایط را برای کودکان بغرنج تر کرده است.
نهادهای بین‌المللی هشدار می‌دهند که اگر جامعه جهانی دست روی دست بگذارد، نسل آینده افغانستان قربانی سیاست‌هایی خواهد شد که نه به رفاه و نه به کرامت انسانی می‌اندیشد.
کودکان افغانستان امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند توجه جامعه جهانی هستند.
آینده آن‌ها در گرو تصمیماتی است که امروز گرفته می‌شود؛ تصمیماتی که می‌تواند آن‌ها را از دل تاریکی به سوی نوری از امید رهنمون کند.
