پایان کنفرانس کشورهای اسلامی در مورد آموزش دختران

نشست بین‌المللی دو روزه با میزبانی پاکستان تحت عنوان «آموزش دختران در جوامع اسلامی» به کار خود پایان داد.

شرکت کنندگان، در بیانیه پایانی این کنفرانس تاکید کردند که مخالف هرگونه نقض حقوق، نادیده گرفتن نقش و تنزیل جایگاه زنان هستند.

کنفرانس دو روزه “آموزش دختران در جوامع اسلامی” به میزبانی پاکستان با اشتراک 150 نماینده از 44 کشور و سازمان بین‌المللی با تاکید بر اهمیت و فرضیت آموزش دختران پایان یافت.

شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان؛ محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها در زمینه آموزش دختران را «مهمترین چالش» عصر حاضر عنوان کرد.

وی افزود؛ سنت‌های جاافتاده اجتماعی مشکل محدودیت‌های آموزشی دختران را تشدید کرده و «بیش از یک نسل» را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

در این نشست، دبیرکل سازمان همبستگی جهان اسلام نیز با تأکید بر اهمیت آموزش دختران در اسلام، تلویحاً خطاب به طالبان گفته است که برداشت و تصمیم خود را به دین نسبت ندهند.

در بیانیه پایانی این کنفرانس که روز یکشنبه 23 دی ماه، صادر شد، آمده است که شرکت کنندگان ضمن تاکید بر توانمندسازی زنان از طریق آموزش در همه سطوح و همسو با آموزه‌های اسلام، مخالفت خود را با هرگونه نقض حقوق، نادیده گرفتن نقش و تنزیل جایگاه زنان ابراز داشتند.

هرچند در این بیانیه از کشور مشخصی نام برده نشده است، اما متن آن بیشتر تصویر وضعیت زنان در افغانستان را مجسم می‌کند که بر اساس مقررات سختگیرانه طالبان، دختران و زنان از آموزش محروم شده اند.

ملاله یوسف‌زی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، در مقاله‌ای با لحنی تند و انتقادی، طالبان را به ایجاد سیستم آپارتاید جنسیتی متهم کرد.

وی از رهبران کشورهای اسلامی خواست تا حکومت طالبان را “مشروعیت” نبخشند و در برابر رویکرد آن گروه نسبت به حقوق زنان، “رهبری واقعی” خود را به نمایش بگذارند.

اما آیا این انتقاد تنها متوجه طالبان است؟

پاکستان که خود روزگاری صحنه تیراندازی به ملاله بود، هنوز با افراط‌گرایی مواجه است و امنیت مدارس دخترانه شکننده است.

تحلیل‌گران می‌گویند برگزاری این نشست بیش از آنکه نشانه دغدغه واقعی پاکستان برای آموزش دختران باشد، تلاشی برای بهبود چهره بین‌المللی و درعین حال فشارِ سیاسی بر طالبان بود.

اما تا زمانی که دختران پاکستانی در مناطق محروم از حق آموزش و امنیت بی ‌بهره ‌اند، این‌گونه کنفرانس‌ها بیش از آنکه اقداماتی واقعی باشند، بازی‌های سیاسی و نمایش‌های دیپلماتیک خواهند بود.