پاکستان در حالی میزبان کنفرانس بین‌المللی درباره آموزش دختران شده که خود در سایه‌ی تناقض‌های داخلی و تنش‌های منطقه‌ای از جمله با طالبان، می‌کوشد از محدودیت‌های آموزشی دختران در افغانستان، ابزاری برای تقویت جایگاه دیپلماتیکش بسازد.
کارشناسان می‌گویند این تلاش، بیش از آن‌که دفاع از حقوق زنان باشد، بازی زیرکانه‌ای است در میدان سیاست.
در میانه تلاطم‌های سیاسی و اجتماعی، پاکستان از کنفرانس بین‌المللی با محوریت آموزش دختران در جوامع اسلامی میزبان کرده است.
در این نشست، بیش از 150 نفر از جمله وزیران، سفیران و نمایند‌گان سازمان‌های بین‌المللی از جمله یونسکو، یونیسف و بانک جهانی شرکت دارند.
پاکستان، به‌عنوان میزبان این کنفرانس، تلاش کرده تا خود را پیشگام در حمایت از حقوق آموزشی دختران معرفی کند.
شهباز شریف، نخست وزیر پاکستان، در سخنرانی خود در این نشست به روز شنبه، محروم شدن دختران از آموزش را معادل محروم کردن آن‌ها از حق آینده‌ای روشن دانست.
منتقدان اما بر این باورند که پاکستان با برگزاری این کنفرانس، در صدد بهره برداری سیاسی از موضوع آموزش دختران و تقبیح سیاست‌های طالبان در افغانستان است؛ سیاست‌هایی که خود نیز در برخی مناطق با آن‌ها همسو بوده است.
چیزی که نخست وزیر پاکستان هم به آن اذعان کرده و گفت؛ در حالی‌که زنان بیش از نیمی جمعیت کل کشور را تشکیل می‌دهند، اما نرخ سواد زنان تنها 49 درصد است.
او با نگرانی افزود؛ حدود 22.8 میلیون کودک در گروه سنی 5 تا 16 سال از آموزش بازمانده اند که تعداد غیرمتناسبی از آن‌ها دختران هستند.
از سوی دیگر؛ کارشناسان می‌گویند، طالبان که مخاطب اصلی این کنفرنس بودند، در آن حاضر نشدند.
زیرا این گروه اقدامات و محدودیت هایی را که علیه دختران و زنان افغانستان اِعمال کرده؛ با هیچ منطق و استدالی نمی‌توانند توجیه کنند.
برخی تحلیل‌گران بر این باورند که اسلام‌آباد در پی آن است تا با برجسته سازی کاستی‌های طالبان، خود را در عرصه بین‌المللی به‌عنوان مدافعی پیشرو در حقوق آموزشی معرفی کند؛ اما این تلاش‌ها با توجه به سابقه این کشور در مواجهه با چالش‌های مشابه، با دیده تردید نگریسته می‌شود.
با این حال، بهره برداری‌های سیاسی و تلاش برای تقبیح رقبا، سایه‌ای بر اهداف والای این رویداد افکنده و نشان دهنده پیچیدگی‌های موجود در مسیر تحقق حقوق آموزشی در جوامع اسلامی است.
