آیت الله العظمی شیرازی: در انکار ضروری دین، آگاهی و التفات، برای ارتداد شرط است

نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی، روز یکشنبه 6 جمادی الثانی سال 1446 برگزار شد، در این نشست هم‌چون جلسات پیشین، ایشان به سوال‌های حاضران در جلسه، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با کسانی که برخی از مسائل دینی را قبول ندارند یا نسبت به بعضی از آن ها اظهار تردید می کنند و یا در پاره ای از موارد ، برخی از امور دینی را به سُخره می گیرند ، فرمودند : اگر این افراد ، شهادتین را قبول دارند و منکر ضروریات دین نیستند ، مرتد محسوب نمی شوند.

معظم له با اشاره به حکم مسلمان بودن در رابطه با عامّه ، علیرغم آن که امامت ائمه علیهم السلام را قبول ندارند ، فرمودند : در اینجا یک بحثی هست که اگر کسی شیعه بوده و سپس منکر امامت ائمه علیهم السلام شود ، جماعتی گفته اند که این دسته از افراد حکم کفار را پیدا می کنند ، چرا که در شیعه ، پذیرش امامت ائمه علیهم السلام ضروری است.

ایشان در ادامه فرمودند : اما اگر کسی شیعه نبود ، و منکر امامت ائمه علیهم السلام بود ، مانند عامّه که منکر هستند ، کافر محسوب نشده و احکام مسلمین را دارند ، اما مومن نیستند.

آیت الله العظمی شیرازی با تاکید بر لزوم آگاهی و التفات به انکار ضروری دین در رابطه با ارتداد فرمودند : بسیاری از کسانی که در صدد انکار برخی مسائل هستند ، ملتفت و آگاه به مساله نیستند ، لذا مرتد محسوب نمی شوند.

معظم له در ادامه فرمودند : اگر کسی نماز می خواند و روزه می گیرد ، حکم مسلمان و شیعه را دارد ، و غالب فقها هم این نظریه را پذیرفته اند.

ایشان با تاکید مجدد بر شرط بودن التفات در انکار ضروری دین ، فرمودند : جماعتی از فقها گفته اند : در انکار ضروری بودن ، التفات به ضروری بودن شرط است ، لذا اگر ملتفت نیست ، مرتد محسوب نمی شود ، لذا اگر کسی ضروریاتی همانند توحید و حدانیت خدا و این که این مساله از اصول دین است را انکار نکرد ، اما نسبت به برخی صفات خدا ، تردید داشت ، آن گونه که صاحب عروة الوثقی فرموده اند از ادله استفاده نمی شود که این ها مرتد باشند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با کسانی که قائل به وحدت وجود هستند، فرمودند: مرحوم صاحب عروة الوثقی در کناب طهارت در باب نجاسات مطرح کرده است که کسانی که قائل به وحدت وجود هستند، چنانچه ملتزم به لوازم آن هستند، مرتو نجس هستند، اما اگر ملتزم به لوازم آن نیستند، مرتد و نجس نیستند.