با افزایش مشکلات اقتصادی و عدم تطابق مستمری بازنشستگان معلول در ایران با هزینه‌های زندگی، این قشر آسیب‌پذیر از نبود حمایت‌های کافی و مستمری‌های بسیار ناچیز انتقاد کرده و خواستار توجه جدی دولت و نهادهای مسئول به شرایط معیشتی خود شده‌اند.
جمعی از بازنشستگان معلول در ایران از شرایط سخت معیشتی و مستمری‌های بسیار پایین خود انتقاد کرده‌اند.
این افراد اعلام کرده‌اند که مستمری ماهانه آن‌ها حتی به یک میلیون تومان هم نمی‌رسد، در حالی که هزینه‌های زندگی و درمان برای معلولان به مراتب بالاتر از این رقم است.
این بازنشستگان که در پایین‌ترین سطح هرم معیشتی قرار دارند، به مشکلات حاد در تأمین هزینه‌های زندگی، به‌ویژه هزینه‌های درمانی، پرستاری و حمل‌ونقل اشاره می‌کنند.
بر اساس قانون جامع معلولان، افراد معلول شدید و فاقد شغل باید حداقل حقوق پایه وزارت کار را دریافت کنند.
اما بازنشستگان معلول می‌گویند که این قانون به درستی اجرا نمی‌شود و تنها تعداد محدودی از معلولان تحت پوشش قرار دارند.
مستمری دریافتی آن‌ها در بسیاری از موارد بسیار ناچیز است و پاسخگوی هزینه‌های روزمره زندگی و نیازهای درمانی آن‌ها نیست.
افزایش هزینه‌های زندگی در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از سال ۱۳۹۶، باعث شکاف عمیق‌تری میان درآمد و هزینه‌های زندگی این قشر شده است.
بسیاری از این افراد به دلیل معلولیت و شرایط جسمی ناچار به خانه‌نشینی هستند و امکان کار یا درآمدزایی ندارند، که این مسئله فشار اقتصادی مضاعفی بر آن‌ها وارد کرده است.
بازنشستگان معلول همچنین از نبود حمایت‌های کافی از سوی نهادهای مسئول و عدم توجه به مشکلات آن‌ها در رسانه‌ها گلایه دارند.
برخی از این افراد برای پیگیری حقوق خود به دیوان عدالت اداری شکایت کرده‌اند و امیدوارند که صدای آن‌ها شنیده شده و مشکلاتشان رفع شود.
