آیت الله العظمی شیرازی: حکم شرعی، گاه از لفظ و قول معصوم، گاه از عمل معصوم و گاه از تقریر معصوم علیه السلام به دست می آید

نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی، روز شنبه اول ربیع الثانی سال 1446 برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه ، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با تفاوت حکم و موضوع فرمودند: حکم عبارت از تکالیف شرعی از سوی شارع به افراد مکلف است که شامل واجب، حرام، مستحب، مکروه و مباح می شود، اما موضوع، به معنای چیزی است که حکم شرعی بر آن صدق می کند، به عبارت دیگر، موضوع به آن چیزی اشاره دارد که حکم شرعی بر آن قرار می گیرد.

معظم له در ادامه فرمودند: لذا حکم به آنچه که در باره ی یک عمل صادر می شود، اشاره دارد، در الی که موضوع، به خود آن عمل اشاره دارد، مثلا اگر موضوع، نماز باشد، حکم آن واجب است.

ایشان هم چنین تاکید فرمودند: در الفاظ نیز ظواهر حجت است، که گاه لفظ، ظهور در حکم و در برخی مواقع، ظهور در موضوع دارد.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با فرازی از آخرین توقیع منسوب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف « سَیَأْتِی شِیعَتِی مَنْ یَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْیَانِیِّ وَ الصَّیْحَةِ فَهُوَ کَاذِبٌ مُفْتَرٍ» ( کسانی از شیعیان می آیند که ادعای مشاهده کنند، آگاه باشید که هر کس قبل از خروج سفیانی و ندای آسمانی ادعای مشاهده کند، دروغگویی بی پرواست فرمودند : ادعای مشاهده در این توقیع، منظور رویتی است که اگر در آن ادعای وکالت و نیابت خاص گردد.

معظم له در رابطه با چگونگی صدور این کلام از مولای ما حضرت صاحب العصر و الزمان فرمودند : نواب خاص اول و دوم و سوم حضرت بقیة الله، غیر از نائب خاص چهارم که آخرین نفر آنها هم بوده، هر کدام که می خواستند از دنیا بروند، رساله و مکتوبی از حضرت حجت می آوردند که در آن قید شده بود که در آستانه از دنیا رفتن هستند و شیعیان پس از آنان به نائب خاص بعدی با ذکر نامی که می کردند، باید مراجعه نمایند.

ایشان در ادامه فرمودند : این کار توسط عثمان بن سعید، محمد بن عثمان، و حسین بن روح، نواب خاص اول و دوم و سوم صورت گرفت و هر سه نائب خاص، شیعیان را با در دست داشتن رساله و مکتوب، با ذکر نام به نائب خاص بعدی ارجاع می دادند، و آنان را این گونه از هم از مرگ خود و هم از وجود نائب خاص بعدی خبردار می کردند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با نحوه صدور توقیع مذکور فرمودند : اما زمانی که هنگام مرگ علی بن محمد سَمُری نائب خاص چهارم فرا رسید، در رساله و مکتوبی که از امام زمان دریافت کرد، حضرت به او تاکید فرموده بودند که تو به زودی از دنیا خواهی رفت، و پس از خودت، هیچ کس را به عنوان نائب خاص تعیین نکن، یعنی پس از تو نیابت خاص دیگری وجود ندارد.

معظم له در ادامه فرمودند : در آن توقیع حضرت حجت تاکید فرمودند که غیبت صغری به پایان رسیده و غیبت کبری آغاز شده است و در آنجا تصریح نموده اند که هر کس ادعای رویت برای وکالت و نیابت خاص را نماید، او را تکذیب کنید، و این به معنای نیابت خاص و نه هر رویت و دیداری می باشد.

ایشان در رابطه با تکلیف ورثه در رابطه با میتی که وصیت کرده که در این مکان‌های مقدس دفن شود، فرمودند : اگر چنین شخصی در ثلث اموال او، مبلغی برای تامین هزینه‌های دفن در این مکان‌های مقدس وجود دارد، واجب است که به وصیت او عمل شود، اما اگر به این مقدار، در اموال او موجود نیست، بر ورثه واجب نیست که به وصیت او عمل کنند اگر چه مستحب است که این کار را انجام دهند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با حکم تدفین و تکفین مسمانان فرمودند : غسل و کفن مسلمانی که بدن او روی زمین مانده بر مسلمانان دیگر واجب کفایی است، اما بذل و بخشش آب و کفن و سایر موارد، واجب نیست اگر چه مستحب است که این کار انجام شود.

معظم له با تاکید بر اینکه در چنین شرایطی تامین هزینه های کفن و دفن میت بر امام‌المسلمین است که از بیت المال پرداخت نماید، فرمودند : اگر انسان در صحرا و مکان دورافتاده‌ای بود که امکان دسترسی به امام‌المسلمین نبود، می‌توان میت را به جای غسل، تیمم داد، و در لباس خودش، او را کفن، و سپس دفن نمود.

لازم به ذکر است که سلسله نشست‌های علمی آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی به صورت روزانه در بیت معظم له در شهر مقدس قم خیابان چهارمردان کوچه ۶ راس ساعت 11:15 به وقت محلی برگزار می‌شود و شما می‌توانید به صورت مستقیم از شبکه امام حسین علیه السلام ماهواره یاهست فرکانس ۱۲۰۷۳ بیننده این نشست علمی باشید.