آیت الله العظمی شیرازی: طبق روایات متواتر، اهل بیت خاص در عترت طاهره است

نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی، روز چهارشنبه بیست و هشتم ربیع الاول سال 1446 برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه ، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با مفهوم اهل بیت فرمودند: بر اساس روایات متواتره در درجه بالا، اهل بیت، خاص و منحصر در 13 معصوم یعنی 12 امام و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهم اجمعین می باشد.

معظم له در ادامه فرمودند: این که بعضی از پیروان دیگر مذاهب، ادعا می کنند که برخی از همسران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هم شامل اهل بیت می شوند، حتما درست نیست و خلاف روایات متواتر است.

معظم له هم چنین تاکید فرمودند: این تواتر حتی در عامه نیز نقل شده که طبق روایات وارده، اهل بیت خاص در عترت طاهره است.

ایشان با تاکید بر مقدم بودن بهره گیری از موعظه حسنه و حکمت در امر به معروف و نهی از منکر فرمودند : پیامبر اکرم و امیرالمومنین صلوات الله علیهما نه فقط صدها بلکه هزاران حد الهی را تعطیل کردند، با آن که مثلا در زمان پیامبر اکرم هزاران منافق در میان اصحاب ایشان وجود داشت اما حد الهی را در مورد آنان اجرا نکردند.

آیت الله العظمی شیرازی با اشاره به رفتار نیکوی پیامبر اکرم حتی با منافقین فرمودند : روایتی در اصول کافی وجود دارد که امام صادق فرمودند : در داستان نماز پیامبر اکرم بر جنازه عبدالله بن اُبَیْ، هزار نفر از منافقین از نفاق خود برگشتند که مشخص می شود تعداد آنان چند هزار نفر بوده که هزار نفر از آنان از نفاق خود دست کشیدند.

معظم له در ادامه فرمودند : با این حال پیامبر اکرم حتی در مورد یک نفر از منافقین، حد اجرا نکردند با آنکه تمامی آنان مستحق اجرای حد بودند، و امیرالمومنین نیز با کسانی که با ایشان جنگیدند و حتی به آن حضرت دشنام می دادند و یا تکفیر می کردند نیز حد اجرا نکردند.

ایشان در رابطه با رفتار امیرالمومنین با کسانی که به جنگ ایشان رفتند فرمودند : حتی در هنگام جنگ و نزاع که برخی از افراد آمده بودند تا همانند ابن ملجم، امیرالمومنین را بکشند، حال ابن ملجم توانست ایشان را به شهادت برساند اما آنها نتوانستند، با آنکه بر تمامی آنان اجرای حد لازم بود اما امیرالمومنین حتی برای یک نفر از آنان هم حد جاری نکردند.

آیت الله العظمی شیرازی در ادامه تاکید فرمودند : از آنجا که عمل معصوم مانند قول معصوم حجت است، لذا امر به معروف و نهی از منکر در مرحله اول باید این گونه باشد و نبایستی به روش دیگری صورت گیرد، هر چند نمی توان گفت که جز این روش هم نباید عمل کرد.

معظم له در رابطه با کیفیت عمل به نذرهای شرعی فرمودند : نذر ، تابع نیت نذر کننده است ، یعنی فرد نذرکننده باید دقیقا همان گونه که نذر کرده ، آن را انجام بدهد.
ایشان در رابطه با شرایط وجوب نذر فرمودند : در نذر ، خواندن صیغه لازم نیست ، اما تعداد کمی از فقها گفته اند که باید صیغه خوانده شود.

آیت الله العظمی شیرازی در ادامه فرمودند : نظر مشهور این است که طرف نذر ، عهد و قسم باید خدا باشد ، اگر طرف نذر غیر از خدا باشد ، نذر محقق نشده است ، یعمی مثلا باید بگوید خدایا اگر بچه ی من شفا پیدا کرد ، من یک گوسفند قربانی می کنم.

معظم له هم چنین فرمودند : اگر طرف نذر خدا نباشد ، نذر ، شرعی نیست ، و اگر چنانچه به آن عمل نکرد ، کار بدی انجام داده ، اما مرتکب حرام نشده و لازم نیست کفاره بدهد.

ایشان در ادامه فرمودند در روایات آمده که معصومین علیهم السلام توصیه فرموده اند : إِقْرَأْ كَمَا يَقْرَأُ النَّاسُ ، قرآن را همان گونه که مردم می خوانند ، بخوانید ، یعنی همین قرآنی که در دست همه مردم است و آن را می خوانند ، شما هم همان گونه بخوانید ، اما این که در روایات وارد شده که ائمه علیهم السلام چبزهایی از قرآن کم یا زیاد کرده اند ، دلیل آن ، یا مربوط به شان نزول یا تفسیر و یا تاویل است ، مثلا در آیه شریفه يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ، در این جا که فرموده بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ( فی عَلِیٍّ ) اضافه شده ، در قرآن فی عَلِیٍّ نیست ، این شان نزول است ، این آیه در مورد امیرالمومنین صلوات الله علیه نازل شده و اضافه ها گاهی تفسیر است که بیان الغامض و کشف الغامض است ، یا هم تاویل است و در مجموع یکی از سه مورد ، شان نزول یا تفیسر و تاویل است ، و نکته مهم این که جبرئیل هم قرآن را همین گونه نازل کرده و برای پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله خوانده بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ( فی عَلِیٍّ ) ، اما نه به عنوان قرآن بلکه به عنوان شان نزول ، و روایت دارد که بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، امیرالمومنین صلوات الله علیه ، یک هفته آن قرآنی که خودشان نوشته بودند را که در آن هم تنزیل و هم تفسیر و هم تاویل بود ، به جماعتی از اصحاب پیغمبر عرضه کردند اما آن ها نپذیرفتند.

آیت الله العظمی شیرازی در شرح آیه شریفه نهم سوره حجر إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ما اين قرآن را نازل كرده‏ ايم و قطعا از آن حفاظت خواهيم کرد ، فرمودند : وعده خدای عزوجل فقط نسبت به حفظ قرآن کریم است و اراده خدا در این خصوص تنها نسبت به قرآن تعلق پیدا کرده و تضمین کرده که در آن دست برده نشود ، و نسبت به دیگر کتب آسمانی چنین وعده ای نداده است.

معظم له در ادامه فرمودند : در روایت است که هنگام نزول وحی ، و آیات قرآن توسط جبرئیل که به پیامبر اکرم عرضه می داشت ، امیرالمومنین ، همراه با قرآنی که می نوشتند ، سه چیز دیگر را هم می نوشتند ، تنزیل ، تفسیر ، تاویل ، در تنزیل و تفسیر و تاویل ، تحریف ، قطعا صورت گرفته ، و این که در برخی از روایات ، تصریح به تحریف شده ، حمل بر این سه مورد ، می شود ، اما تحریف در الفاظ قرآنی که به دست ما رسیده ، و قرآنی که نزد ما موجود است ، هیچ کم و زیادی صورت نگرفته ، بلکه این مساله ، اجماع میان محققین علمای شیعه از شیخ مفید و شیخ طوسی تا به امروز است ، که تحریف در الفاظ قرآن ، حتی در یک نقطه ، صورت نگرفته است.

سایر موارد فقهی مطرح شده در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به این شرح بود: اعتبار روایات در هنگام تعارض، شرط قدرت در عمل به تکلیف، برخی از احکام استحاله، برخی از احکام غسل، حکم ارث در عقد دائم و موقت، و مفهوم قدیم در دعای عهد، از دیگر مواردی بود که در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به آن ها اشاره و یا پاسخ داده شد.

لازم به ذکر است که سلسله نشست‌های علمی آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی به صورت روزانه در بیت معظم له در شهر مقدس قم خیابان چهارمردان کوچه ۶ راس ساعت 11:15 به وقت محلی برگزار می‌شود و شما می‌توانید به صورت مستقیم از شبکه امام حسین علیه السلام ماهواره یاهست فرکانس ۱۲۰۷۳ بیننده این نشست علمی باشید.