کمبود پرستار در ایران به مرحله بحرانی رسیده است، به طوری که در سال گذشته 1590 پرستار از کار خود استعفا دادند.
این آمار، دو تا سه برابر بیشتر از موارد مهاجرت پرستاران به خارج از کشور است و در برخی مناطق، کمبود نیروی پرستاری سلامت بیماران را به خطر انداخته است.
گزارش‌ها حاکی از بحران جدی کمبود پرستار در ایران است، به طوری که در سال گذشته 1590 پرستار از کار خود استعفا داده‌اند.
آمارها نشان می‌دهد که تعداد استعفاها و کناره‌گیری‌های پرستاران، دو تا سه برابر بیشتر از موارد مهاجرت آنان به خارج از کشور بوده است.
در حال حاضر حدود 300 هزار پرستار در کشور مشغول به کار هستند، اما این تعداد پاسخگوی نیازهای بیمارستان‌ها و مراکز درمانی نیست.
برخی از استان‌ها با کمبود جدی نیرو مواجه‌اند و در برخی مناطق، تنها یک پرستار برای 8 تا 9 نوزاد وجود دارد، که نشان‌دهنده وخامت اوضاع در این بخش است.
به گفته مسئولان مربوطه، سالانه حدود دو هزار پرستار درخواست خروج از کشور می‌دهند و شمار زیادی از این نیروهای ماهر در کشورهای دیگر مشغول به کار هستند.
با وجود این مشکلات، هنوز بسیاری از پرستاران طرحی که در دوران شیوع کرونا به ایران، قرار بود جذب شوند، به کار گرفته نشده‌اند و نیاز به جذب فوری این نیروها احساس می‌شود.
همچنین، 70 درصد از پرستاران را بانوان تشکیل می‌دهند و بر اساس قوانین، اجبار به اضافه‌کاری برای آنان ممنوع است.
از سوی دیگر، مسئله ترمیم حقوق و مزایای پرستاران همچنان به درستی حل نشده است و علیرغم تصویب قوانین مرتبط، در عمل این گروه از نیروهای خدمات درمانی به مزایای کافی دسترسی ندارند.
در برنامه هفتم توسعه، 25 ماده برای بهبود شرایط پرستاری پیش‌بینی شده که اجرای آن می‌تواند به تقویت نظام پرستاری و کاهش مشکلات این بخش کمک کند.
