در4 ماه گذشته، 12 حادثه در معادن ایران رخ داده که در نتیجه آن، مجموعا 64 کارگر جان خود را از دست دادهاند.
حوادث معدنی در کنار حوادث ساختمانی بیشترین آمار تلفات نیروی کار را به خود اختصاص داده و عمده حوادث کار پس از فعالیت ساختمان مربوط به کارگاههای معدنی بوده است.
اردیبهشت سال1396 و انفجار در معدن زغالسنگ یورت در آزادشهر رخ داد؛ حادثهای که در آن 43 کارگر کشته شدند، اما تغییری در قوانین برای افزایش ایمنی و محافظت از کارگران ایجاد نشد. اگر همان سال ایمنسازی شروع شده بود، امروز شاهد از دست رفتن جان کارگران در معدنی که 76 درصد زغال سنگ ایران را تأمین میکند، نبودیم.
اگر اخبار سالها و ماههای اخیر را به دقت رصد کنیم، هر ماه حداقل سه یا چهار کارگر معدن جان خود را بر اثر سودجویی کارفرمایان و غفلت مسئولان از دست دادهاند، هنوز بعد از سه ماه، جسد یک کارگر معدن شازند از زیر آوارهای سنگین بیرون نیامده است.
بر اساس مطالعات صورت گرفته عمدهی دلایل حوادث مرگبار در معادن ایران، نبودن تجهیزات به روز، فرسوده بودن تجهیزات بکار گرفته شده، نبودن نظارت دقیق بر ایمنی کارگران و نور کافی در معادن و در آخر نبود مسئول نظارت بر حسن اجرای آیین نامه ایمنی کارگران معادن، میباشد.