خبرها حکایت از موج جدید ورود مسلمانان روهینگیا به بنگلادش دارد، در حالی که بنگلادش، خود درگیر مشکلات سیاسی است
به گزارش منابع محلی، طی سه ماه گذشته حدود ۲۰ هزار پناهجوی روهینگیایی از ایالت راخین میانمار به بنگلادش وارد شده‌اند.
این آوراگی ها به دلیل تشدید خشونت‌ها و وخامت شرایط زندگی در ایالت راخین صورت گرفته است.
بسیاری از این پناهجویان به‌جای اقامت در اردوگاه‌های تحت نظر سازمان ملل، خانه‌هایی در خارج از این اردوگاه‌ها اجاره کرده‌اند.
این موج جدید آوارگی پناهجویان در حالی به وقوع پیوسته است که بنگلادش درگیر بحران سیاسی شده و خشونت‌ها در راخین، به‌ویژه در مرزهای جنوب شرقی این کشور افزایش یافته است.
ارتش آراکان نیز نبردی شدید برای کنترل این ایالت از دولت نظامی میانمار به راه انداخته و شرایط بسیار وخیمی را برای ساکنان این منطقه ایجاد کرده است.
یکی از پناهجویانی که هفته گذشته از منطقه «ماونگداو» در راخین فرار کرده، از وضعیت ناگوار مردم منطقه خبر داد و گفت: «هیچ غذا، پناهگاه و درمانی برای بیماران وجود ندارد، و حملات پهپادی به‌ویژه علیه افرادی که در تلاش برای فرار به مرز هستند، انجام می‌شود.
او در ادامه افزود که در طول مسیر، بسیاری از اجساد پناه جویان در حال فرار را دیده است.
یکی از رهبران جامعه روهینگیایی هم در این زمینه گفت: طی سه ماه گذشته حداقل ۲۰ هزار نفر از مرز گذشته و وارد بنگلادش شده‌اند.
با این حال، یکی از مقامات بنگلادشی اعلام کرده که این تعداد حدود ۱۶ هزار نفر است.
مقامات محلی در تکناف، یکی از شهرهای مرزی بنگلادش، تأیید کرده‌اند که پناهجویان روهینگیایی هر روز از مرز عبور می‌کنند.
یکی از مسئولان محلی اعلام کرد که علی‌رغم تلاش‌های نیروهای گارد مرزی بنگلادش و گارد ساحلی، برخی از روهینگیایی‌ها شبانه وارد شهرها شده و خانه‌هایی اجاره می‌کنند.
برخلاف موج پناهجویانی که در سال ۲۰۱۷ بیشتر از طبقات کم‌درآمد بودند، بسیاری از پناهجویان جدید از خانواده‌های مرفه‌تر منطقه ماونگداو هستند.
برخی از آنها برای ورود به بنگلادش به واسطه‌ها مبالغ هنگفتی پرداخته و خانه‌هایی در شهرهای اصلی تکناف اجاره کرده‌اند.
کارشناسان مهاجرت تأکید کرده‌اند که هرچند برخی از پناهجویان جدید از نظر مالی وضعیت بهتری دارند، اما آنها همچنان برای حفظ جان خود مجبور به فرار از میانمار شده‌اند و نباید با آنها به‌عنوان مجرمان رفتار شود.
این پناهجویان باید از حمایت‌های قانونی و امنیتی برخوردار باشند، به‌ویژه آنهایی که خارج از اردوگاه‌های پناهجویان زندگی می‌کنند و در معرض خطرات بیشتری قرار دارند.
سازمان‌های حقوق بشری نیز بر لزوم انتقال این افراد به اردوگاه‌ها از منظر بشردوستانه تأکید کرده‌اند.
