احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت چهاردهم، مدعی شده است که ۳۰ درصد از جمعیت ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند، اما بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس ایران بیش از ۶۰ درصد کل جمعیت ایران زیر خط فقر هستند.
احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت چهاردهم، مدعی شده است که ۳۰ درصد از جمعیت ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند، وی از بین بردن فقر مطلق را «فرآیندی پیچیده» توصیف کرد.
او در شرایطی به این آمار استناد کرد که وب‌سایت «خبرآنلاین» پیشتر به نقل از مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۹، گزارش داده بود که بیش از ۶۰ درصد کل جمعیت ایران زیر خط فقر هستند.
در این ارتباط، گزارش برخی از رسانه‌های حکومتی در ایران حاکی از افزایش قیمت اقلام ضروری و فقیرتر شدن بخش بیشتری از جامعه ایران بوده است.
مقام‌های دولتی در ایران همواره از ارائه آمار شفاف و روزآمد درباره میزان رشد جمعیت زیر خط فقر خودداری می‌کنند و ارقام اعلام شده از سوی آنها درباره میزان تورم و شمار جمعیت فقیر کشور مورد تردید منابع مستقل قرار دارد.
در حال حاضر، حداقل دستمزد ماهانه کارگران مشمول قانون کار، متاهل و دارای فرزند در ایران حدود ۱۱ میلیون تومان است. این در شرایطی است که هزینه زندگی ماهانه در شهرهای ایران بیش از ۳۰ میلیون تومان برآورد می شود.
به گزارش خبرآنلاین، خط فقر در ایران در مرداد ۱۴۰۱، به حقوق ۲۰ میلیون تومان در ماه رسیده بود.
«خبرآنلاین» در گزارشی در روز ۱۲ اسفند ۱۴۰۲، آغاز به راه افتادن سونامی فقر در ایران را مربوط به سال‌های ابتدایی دهه ۹۰ ذکر کرد و از «تورم» و «کاهش ارزش پول ملی» به عنوان عوامل دخیل در آن نام برد.
روزنامه اعتماد روز شنبه ۲۷ مرداد در گزارشی در مورد شرایط اقتصادی به نقل از حسن طایی، معاون پیشین توسعه، کارآفرینی و اشتغال وزارت کار ایران، چشم‌انداز رفاه و اشتغال در ایران ۱۴۱۰ را «نگران‌کننده» توصیف کرد.
به گفته حسن طایی، اقتصاد ایران از سال ۱۳۸۴ تاکنون به‌طور متوسط حتی یک درصد هم رشد نداشته است.
در همین حال، روزنامه «هم‌میهن» روز شنبه به نقل از مقصود فراستخواه، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، با اشاره به این موضوع که «یک چهارم جمعیت ایران و نیمی از جمعیت سیستان و بلوچستان زیر خط فقر» هستند، نوشت: «این موضوع که در کشور، استان‌های به‌شدت فقرزده داریم، کلان‌‌روند وحشتناکی محسوب می‌شود؛ استان‌هایی مانند سیستان و بلوچستان، چهارمحال و بختیاری، خراسان شمالی، آذربایجان غربی، هرمزگان و… که به‌شدت با فقر درگیرند.»
او با اشاره به روند افزایشی فقر در ایران افزود: «فقر تصادفی رخ نداده است که طی چندسال بتوان آن را کنترل کرد» و افزود: «گفته شده است که از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۲، حدود ۱۰ میلیون به آمار فقرا اضافه شده که آمار مهیبی است.»
مقصود فراستخواه اضافه کرد: «علاوه بر نداشتن رشد اقتصادی، نرخ تورم بالایی هم داریم و این بیماری‌های مزمن اقتصادی باعث می‌شود فقر همگانی شود.»
این جامعه‌شناس و استاد دانشگاه همچنین با استناد به یکی از گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس ایران اعلام کرد که «دهک‌های یک تا سه جامعه مطلقاً دیگر نمی‌توانند مسکن تهیه کنند» و افزود: «از طرف دیگر، دهک‌های سه تا پنج هم به میزان قابل توجهی نمی‌توانند مسکن تهیه کنند؛ یعنی پنج، شش دهک در ایران از بازار مسکن اخراج شده‌اند.»
