طبق فرآیند جدید، میکروپلاستیک ها به “ماده شگفت انگیز و ارزشمند ” گرافن تبدیل می شوند
همه ساله میلیون ها تن زباله پلاستیکی اقیانوس ها و مناظر طبیعی را آلوده می کند و تهدیدی جدی برای حیات وحش و اکوسیستم ها به شمار می رود.
اگر بتوانیم خطرات زیست محیطی میکروپلاستیک ها را به چیزی واقعاً ارزشمند مانند گرافن تبدیل کنیم، اتفاق مطلوبی رخ خواهد داد.
برخی از دانشمندان مبتکر و آینده نگر در دانشگاه جیمز کوک راهی برای تبدیل میکروپلاستیک ها به گرافن یافته اند.
گرافن ماده قابل توجهی است که به دلیل استحکام، رسانایی و تطبیق پذیری فوق العاده ای که دارد شناخته شده است.
این ماده قابل تغییر، در صنایع مختلف، از الکترونیک گرفته تا ذخیرهسازی انرژی، موج ایجاد میکند و راه را برای پیشرفتهای فناوری جدید هموار میکند.
میکروپلاستیکها که بزرگتر از دانه کنجد نیستند، آسیب قابل توجهی به زندگی دریایی، حیات وحش و به طور غیرمستقیم به انسان وارد میکنند.
این میکروپلاستیک ها به دلیل ماهیت تجزیه ناپذیر و نامحلول خود در آب تهدیدی در حال تکامل برای ماهی ها، حیوانات و انسان ها هستند.
آنها به قطعات کوچکتر تبدیل شده و به زنجیره های غذایی نفوذ می کنند و به طور بالقوه در بشقاب های غذای ما فرود می آیند، و بدتر از همه، در جذب آلاینده های آلی مضر مهارت دارند.
این ماده فوق العاده کربن با ضخامت یک اتم از فولاد قوی تر، از الماس سخت تر و از آلومینیوم سبک تر است.
اما نکته جالب آن است که همین ماده میکروپلاستیک، با مقدار تقریباً 30 میلی گرم، تقریباً 5 میلی گرم گرافن را می تواند در یک دقیقه تولید کند.
این میزان تولید، بهطور قابلتوجهی بالاتر از آنچه قبلاً به دست آمده، می باشد و جایگزینی سادهتر و سازگارتر با محیطزیست برای تکنیکهای فعلی ارائه میکند.
این تکنیک نه تنها میکروپلاستیک ها را به طور موثر به گرافن تبدیل می کند، بلکه جایگزینی ساده تر و سازگار با محیط زیست را برای روش های بازیافت فعلی ارائه می دهد.
گرافن که اغلب از آن به عنوان “ماده شگفت انگیز” یاد می شود، با خواص خارق العاده اش متمایز می شود و همانطور که اشاره شد، از استحکام قابل توجهی برخوردار است در حالی که به طور شگفت انگیزی سبک است، و همچنین الکتریسیته را کارآمدتر از مس هدایت می کند.
گرافن با ساختار منحصربهفرد خود یعنی به انداره ی- فقط یک اتم ضخامت – انعطافپذیری و شفافیت از خود نشان میدهد.
این ویژگیهای استثنایی راه را برای تعداد بیشماری از امکانات، از تبدیل الکترونیک تا بهبود فرآیندهای تصفیه آب، هموار میکند.
پیامدهای این تحقیق گسترده، یک نقطه عطف مهم برای علم محیط زیست است.
این تحقیق نه تنها پیشگام رویکرد جدیدی برای سنتز گرافن است، بلکه به هدف گستردهتر یعنی کاهش اثرات نامطلوب آلودگی میکروپلاستیک بر اکوسیستمهای ما کمک میکند.
در حالی که این یافتهها موجی از خوشبینی را به همراه دارد، اما باید به خاطر داشته باشیم که مبارزه ما با آلودگی پلاستیکی هنوز به پایان نرسیده و راه طولانی در پیش است.