بیست وچهارم مرداد، سومین سال سقوط نظام جمهوری و تسلط دوباره طالبان بر افغانستان بود.
روزی که از سوی طالبان به عنوان روز «پایان اشغال» تجلیل شد؛ اما مردم افغانستان، این روز را به عنوان «روز سیاه تاریخ» میدانند.
بیست وچهارم مرداد؛ روزی که گروه طالبان در نتیجه یک توافقنامه صلحِ امریکا با این گروه و تبانی برخی از گروه ها و افراد در داخل افغانستان؛ بر این کشور مسلط شدند.
این روز؛ از سوی شهروندان افغانستان به عنوان روز سیاه در تاریخ معاصر این کشور به حساب می‌آید.
در سومین سال تسلط طالبان بر افغانستان، سیاست‌های محدودکننده ی این گروه علیه مردم افغانستان و اقدامات حذفی و تبعیض‌آمیز آنان همچنان ادامه داشت، و زنان و شیعیان هزاره همچنان با بیشترین محدودیت نسبت به حقوق و آزادی‌های خود مواجه بودند.
در سومین سال تسلط طالبان بر افغانستان، ممنوعیت آموزش و کار زنان و دختران همچنان ادامه یافت و طالبان با وجود وعده‌های مکرر، این محدودیت‌ها را لغو نکردند.
سیاست‌های محدودکننده طالبان نسبت به حقوق و آزادی‌های مذهبی شیعیان افغانستان در سومین سال سلطه‌ی این گروه بر افغانستان نه تنها ادامه یافت، بلکه تشدید شد.
این گروه در دهه محرم، محدودیت‌های بیشتری نسبت به سال قبل برای عزاداری شیعیان وضع کرد و در شهرهای مختلف، پرچم‌های عزاداری را از بام خانه‌ها، دکان‌ها و فروشگاه ها پایین آوردند و پاره کردند.
طالبان امسال همچنین شیعیان را از دعوت سنی ها در مراسم عزاداری محرم، گفت‌وگو با رسانه‌ها در مورد عزاداری و حتی پختن نذورات در خارج از مساجد و حسینیه‌ها منع کردند.
براثر برخورد خشونت‌آمیز طالبان، یک جوان عزادار در هرات به شهادت رسید و چندین نفر دیگر مور ضرب و شتم قرار گرفتند.
حکومت طالبان همچنین، تدریس فقه جعفری را در تمام مدارس و دانشگاه ها از جمله مدارس خصوصی، ممنوع کرده است.
قتل‌های زنجیره‌ای هزاره‌ها و شیعیان و حملات تروریستی هدفمند علیه آنان نیز همچنان ادامه دارد.
دیدبان جهانی حقوق بشر، در گزارش تازه اش گفته است که شیعیان در افغانستان، از زمان سلطه دوباره طالبان، “دیگر آزادانه نمی‌توانند مراسم مذهبی خود را انجام دهند.”
در تازه ترین گزارش کمیسیون ایالات متحده در امور آزادی بین‌المللی ادیان که در اوایل ماه آگوست منتشر شد، نیز آمده است که حاکمان افراطی طالبان، علمای دینی شیعیان را خاموش ساخته و آنان را از برگزاری مراسم مذهبی منع کرده اند.
