آیت الله العظمی شیرازی : ریا و سُمعه در شعائر حسینی فضیلت است
نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی ، روز پنجشنبه سوم صفر سال ۱۴۴۶ برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.
آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با حکم ریا و سُمعه در عبادات فرمودند: ریا و سُمعه در عبادات هم حرام است و هم موجب بطلان اعمال عبادی انسان می شود.
معظم له در رابطه با تعریف ریا و سُمعه فرمودند: ریا عملی است که انسان با انگیزه ی نشان دادن عبادات خود به دیگران، آن را انجام می دهد، اما سُمعه عملی است که انسان، عبادت خود را با این انگیزه انجام می دهد که افرادی آن را ببینند و سپس برای دیگران نقل کنند تا به گوش همه برسد.
ایشان با اشاره به اینکه ریا، هم چنین به معنای ارائه نمودن عمل نیز می باشد فرمودند: در برخی موارد، ارائه و نشان دادن عمل، مطلوب است، که یک نمونه از آن، مساله ی تعزیت برای میت است، یعنی کسی که در تشییع جنازه میت و مراسم ختم او شرکت می کند، مستحب است که خود را به صاحبان عزا نشان دهد، یعنی ارائه کند.
آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با حکم ارائه و نشان دادن شعائر الهی فرمودند: انجام شعائر الهی هم قطعا کمتر از ارائه و نشان دادن به میت نیست، چون نشان دادن سبب تقویت این گونه امور و بیشتر شدن شعائر می شود، لذا از این جهت، ریا و سُمعه در شعائر نه تنها اشکالی ندارد بلکه مطلوب است و ثواب عمل انسان را افزایش خواهد داد.
معظم له با اشاره به روایت مشهور: هرکس در مصیبت امام حسین بگرید یا دیگران را بگریاند و یا (اگر گریه اش نیامد) خود را به حالت گریه بزند، بهشت بر او واجب میگردد، فرمودند : گاه گریه ی یک فرد باعث ایجاد شور و حال در مجلس عزای امام حسین و سبب گریه ی دیگران می شود، و عده ای از مردم نه فقط از شنیدن روضه و مصیبت، بلکه از دیدن عزاداری برخی افراد به گریه می افتند، لذا در اینجا، این کار مطلوب است یعنی ارائه و ریا در چنین مواردی نه تنها حرام نیست بلکه خوب است و اشکالی ندارد.
ایشان تاکید فرمودند: ریا شاید در شعائر حسینی فضیلت باشد، حتی ممکن است مردم با دیدن آن، از آن شخص یاد بگیرند، در تشییع جنازه در روایات آمده، اگر کسی به تشییع جنازه میت می رود، خودش را به صاحبان عزا نشان دهد، آیا این ریاست؟، ریا با این معنا، فضیلت است و اشکالی در آن نیست.
آیت الله العظمی شیرازی در رابطه حکم گوشتی که به دست انسان می رسد، فرمودند: هر چیزی برای انسان، حلال قرار داده شده که این یک اصل عام است، اما از این اصل، سه چیز استثنا شده است که شامل پوست، چربی و گوشت می باشد، که برای حلال بودن این سه مورد، اماره لازم است، چرا که در این سه مورد، اصل بر حرمت آن است، و از اصل عام حلیت استثنا گردیده است.
معظم له در ادامه فرمودند: اماره در این موارد، ارض یا بازار یا ید مسلمانان است، و در بازار غیرمسلمانان هم ید مسلمانان، و یا مغازه مسلمانان، اماره برای دلالت نمودن بر حلال بودن این سه مورد می باشد.
ایشان هم چنین فرمودند: در برخی از روایات آمده و جماعتی از فقها هم بدان عمل کرده اند که اگر چیزی در اسلام حرام است، اما در ادیان دیگر حلال شمرده شده، فروش آن، به کسی که آن را حلال می داند، بلااشکال است، و ثمن آن معامله هم حلال است، اما من دو مورد را به گردن نمی گیرم که یکی خمر و دیگری خنزیر است به دلیل تشدیدی که در روایات نسبت به آنها شده است، اما ممکن است که برخی از فقها حتی در این مورد هم نظر به بلااشکال بودن آن داشته باشند.
سایر موارد فقهی مطرح شده در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به این شرح بود : برخی از احکام آب قلیل، برخی از احکام زکات، فدیه و کفارات، و برخی از احکام صید ماهی، از دیگر مواردی بود که در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به آن ها اشاره و یا پاسخ داده شد.
لازم به ذکر است که سلسله نشستهای علمی آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی به صورت روزانه در بیت معظم له در شهر مقدس قم خیابان چهارمردان کوچه ۶ راس ساعت ۱۰:۴۵ به وقت محلی برگزار میشود و شما میتوانید به صورت مستقیم از شبکه امام حسین علیه السلام ماهواره یاهست فرکانس ۱۲۰۷۳ بیننده این نشست علمی باشید.