۲۵ محرم الحرام سالروز شهادت امام سجاد علیه السلام
۲۵ محرم الحرام سالروز شهادت امام سجاد علیه السلام
۲۵ محرم الحرام سالروز شهادت امام سجاد علیه السلام چهارمین پیشوای مسلمانان جهان است.
از مشهورترین القاب ایشان میتوان به زینالعابدین، سیدالساجدین، سجاد، زکی و امین اشاره کرد.
حضرت علی بن الحسین علیه السلام فرزند امام حسین و چهارمین پیشوای مسلمانان با کنیههای ابوالحسن و ابومحمد، در پنجم شعبان سال ۳۸ هجری در مدینه متولد شدند.
امام سجاد علیه السلام همراه پدر بزرگوار خود و سایر اصحاب ایشان در کربلا حضور داشتند و در روز عاشورا شاهد پرپر شدن پدر و برادر و عمو و سایر شهدای کربلا بودند.
ایشان به مصلحت الهی در آن روز بیمار بودند تا امامت و رهبری جامعه را بعد از امام حسین علیه السلام برعهده بگیرند، و همراه اسرا به کوفه و شام رفتند و اگر بیدارگری های ایشان و عمه بزرگوارشان حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه و شام نبود چه بسا یاد عاشورا و کربلا تا امروز زنده نمی ماند.
یکی از این بیدارگری ها، خطبه معروف امام سجاد علیه السلام در مسجد شام در برابر یزید است.
دعا و نیایش، راهبردی فرهنگی بود که امام سجاد علیه السلام، پس از واقعه عاشورا در دوران سیاه و خفقان بنی امیه، از آن برای هدایت مردم استفاده کردند.
آن امام بزرگوار در شرایط خفقان اموی و مروانی می بایست شیوه ای نوین برای مبارزه در پیش می گرفتند تا بتواند آن محیط تاریک و ظلمانی و آن مردم غافل و بی خبر را از چنگ آموخته های باطل معاویه و یزید و امویان و نیز از تسلّط دستگاه های اهریمنی خلاص کنند.
شیوه ای که هم بتواند مردم را با حقایق و معارف دین و سیره راستین رسول خدا صلی الله علیه و آله و عترت طاهره علیهم السلام آشنا سازد و انقلابی در دنیای اسلام ایجاد کند و هم بهانه به دست دشمن ندهد.
صحيفه سجّاديّه، از دعاهاى آن امام، مجموعه اى از بهترين و فصيحترين و زيباترين دعاها، با محتواى بسيار بلند و بالا و عميق است .
رساله حقوقیه امام سجاد علیه السلام نیز از آثار به جا مانده از آن حضرت، به دلیل توجه به ماهیت حقیقی انسان، در بردارنده نکاتی است که حقوق بشر امروزی بدان جهت که آن چنان به ماهیت حقیقی انسان توجه نداشته است از ژرفا و عمقی که امام سجاد علیه السلام به آن نگریسته اند، بسیار دور است.
برخی از منابع تاریخی از شهادت امام سجاد علیه السلام با زهر ولید بن عبدالملک در ۲۵ محرم سال ۹۴ هجری قمری سخن گفته اند، محل دفن آن امام بزرگوار در قبرستانِ بقیع، کنارِ قبرِ عموی بزرگوارشان امام حسن مجتبی و نیز فرزند و نوه بزرگوارشان امام محمدباقر و امام جعفر صادق علیهم السلام می باشد.