آیت الله العظمی شیرازی: در استغفار فقط خداست که عیوب و گناهان انسان را می پوشاند اما در توبه هم انسان به سوی خدا و هم خدا به سوی انسان بازمی گردد

نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی، روز دوشنبه بیست و دوم محرم سال 1446 برگزار شد، در این نشست هم‌چون جلسات پیشین، ایشان به سوال‌های حاضران در جلسه، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با تفاوت استغفار و توبه فرمودند: در استغفار فقط خداست که عیوب و گناهان انسان را می پوشاند اما در توبه هم انسان به سوی خدا و هم خدا به سوی انسان بازمی گردد.

معظم له در تشریح مفهوم استغفار فرمودند: استغفار برگرفته شده از غفران به معنای ستر و پوشاندن است، و در زبان عربی به کلاه خودی که در جنگ بر روی سر گذاشته می شود، مِغفَر گفته می شود، چرا که به وسیله آن از اصابت نیزه و شمشیر به سر جلوگیری می شود.

ایشان در ادامه فرمودند: معنای استغفار هم ستر و پوشاندن است، به گونه ای که ما از خدای متعال درخواست می کنیم که عیوب و گناهان ما را بپوشاند و از آن ها درگذرد، چرا که در روز حساب و هنگام عقوبت، مردم متوجه گناهان و عیوب ما می شوند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با مفهوم توبه فرمودند: توبه به معنای بازگشت است و هم در رابطه با خدا و هم انسان به کار می رود همان گونه که در ادعیه آمده که : اللهم إني تبت إليك فتب، خدایا من به سوی تو بازگشتم تو هم به سوی من بازگرد، لذا فردی که توبه می کند در حقیقت می گوید که خدایا من پشیمان شدم و از گناهان خود بازگشتم، تو هم به سوی من بازگرد.

معظم له در رابطه با مصحف حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند : صحیفه حضرت فاطمه سلام الله علیها مربوط به مواردی بوده که جبرئیل، خدمت حضرت زهرا سلام الله علیها شرفیاب می شده و مطالبی را به آن حضرت عرض می نموده و امیرالمومنین، آن مطالب را می نوشتند که نام آن را صحیفه حضرت فاطمه سلام الله علیها نام نهاده اند.

ایشان با اشاره به مصحف امیرالمومنین فرمودند : در حدیثی از امیرالمومنین علیه السلام است که کل قرآن را از اول تا آخرش ، از دهان و زبان رسول خدا ، با تفسیر و تاویل آن ، نوشته اند ، مثلا در جایی که آیه ی يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ، نازل شده ، جبرئیل در اینجا گفته که اینجا قرآن است ، و پس از آن گفته است : فی عَلِیّ و عرض کرده اینجا تفسیر قرآن است ، ودر وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ گفته اینجا قرآن است، و در جای دیگر هم گفته شده که اینجا تاویل قرآن است.

آیت الله العظمی شیرازی در ادامه فرمودند : آنچه که امیرالمومنین نگاشته بودند ، و همراه با تفسیر و تاویل بوده است ، در حدیثی آمده که پس از شهادت رسول خدا ، امیرالمومنین فرمودند : این قرآن من است ، یعنی همان مصحفی که امیرالمومنین به دست خود ، آن را همراه با تفسیر و تاویل نوشته بودند ، و امیرالمومنین ، آن قرآن را به جماعت عرضه کردند ، اما جماعت آن را نپذیرفتند.

معظم له با تاکید بر اینکه مصحف امیرالمومنین هم چنان وجود داشته و از بین نرفته است، فرمودند: این کتاب فقط در دسترس ائمه اطهار علیهم السلام بوده و حتی در دسترس علمای متقدم نبوده است و در روایت آمده که مصحف امیرالمومنین علیه السلام هم اکنون نزد حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف است و در هنگام ظهور به مردم عرضه خواهد شد.

ایشان در رابطه با فرازی از آخرین توقیع منسوب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف « سَیَأْتِی شِیعَتِی مَنْ یَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْیَانِیِّ وَ الصَّیْحَةِ فَهُوَ کَاذِبٌ مُفْتَرٍ» ( کسانی از شیعیان می آیند که ادعای مشاهده کنند، آگاه باشید که هر کس قبل از خروج سفیانی و ندای آسمانی ادعای مشاهده کند، دروغگویی بی پرواست فرمودند : ادعای مشاهده در این توقیع، منظور رویتی است که اگر در آن ادعای وکالت و نیابت خاص گردد.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با چگونگی صدور این کلام از مولای ما حضرت صاحب العصر و الزمان فرمودند : نواب خاص اول و دوم و سوم حضرت بقیة الله، غیر از نائب خاص چهارم که آخرین نفر آنها هم بوده، هر کدام که می خواستند از دنیا بروند، رساله و مکتوبی از حضرت حجت می آوردند که در آن قید شده بود که در آستانه از دنیا رفتن هستند و شیعیان پس از آنان به نائب خاص بعدی با ذکر نامی که می کردند، باید مراجعه نمایند.

معظم له در ادامه فرمودند : این کار توسط عثمان بن سعید، محمد بن عثمان، و حسین بن روح، نواب خاص اول و دوم و سوم صورت گرفت و هر سه نائب خاص، شیعیان را با در دست داشتن رساله و مکتوب، با ذکر نام به نائب خاص بعدی ارجاع می دادند، و آنان را این گونه از هم از مرگ خود و هم از وجود نائب خاص بعدی خبردار می کردند.

ایشان در رابطه با نحوه صدور توقیع مذکور فرمودند : اما زمانی که هنگام مرگ علی بن محمد سَمُری نائب خاص چهارم فرا رسید، در رساله و مکتوبی که از امام زمان دریافت کرد، حضرت به او تاکید فرموده بودند که تو به زودی از دنیا خواهی رفت، و پس از خودت، هیچ کس را به عنوان نائب خاص تعیین نکن، یعنی پس از تو نیابت خاص دیگری وجود ندارد.

آیت الله العظمی شیرازی در ادامه فرمودند : در آن توقیع حضرت حجت تاکید فرمودند که غیبت صغری به پایان رسیده و غیبت کبری آغاز شده است و در آنجا تصریح نموده اند که هر کس ادعای رویت برای وکالت و نیابت خاص را نماید، او را تکذیب کنید، و این به معنای نیابت خاص و نه هر رویت و دیداری می باشد.

معظم له با ذکر روایتی از امام رضا علیه السلام فرمودند : از حضرت سوال شد : ممکن است علائم ظهور اتفاق نیفتد اما ظهور انجام بشود ؟ ، فرمودند : بله ، سوال شد : ممکن است حضرت حجت اصلا تا روز قیامت ظهور نکنند ؟ ، فرمودند : نمی شود ، و ظهور حتما اتفاق خواهد افتاد ، چرا که همان طور که عرض شد اصل ظهور ، وَعد است ، و خدای متعال بر خلاف وَعد ، عمل نمی کند ، اما علائم وَعید است ، و اتفاقا خلاف وعید عمل کردن فضیلت است ، و حضرت رضا در رابطه با حتمی بودن ظهور فرمودند : لَوْ خَلَتِ الأَرْضُ طَرْفَةَ عَيْنٍ مِنْ حُجَّةٍ لَساخَتْ بِأَهْلِها (اگر زمين به مقدار يك چشم بر هم نهادن خالى از حجت باشد، اهل خود را در كام خود فرو مى برد).

ایشان در ادامه فرمودند : بین وَعد و وعید تفاوت وجود دارد، است ، و خدای متعال بر خلاف وَعد ، عمل نمی کند ، اما خلاف وعید عمل کردن فضیلت است.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه صحت این جمله که زیارت امام رضا علیه السلام از زیارت امام حسین علیه السلام بالاتر است، فرمودند: این مساله که زیارت امام رضا علیه السلام از زیارت امام حسین علیه السلام بالاتر است، روایت صحیحه ای است و سند آن هم معتبر است و اشکالی به آن وارد نیست و از امام جواد علیه السلام نقل شده است.

معظم له با اشاره به اینکه این روایت به مقتضای چند چیز نقل شده، فرمودند: قرینه اول در صدور این روایت، مناسبت حکم و موضوع است، و قرینه دوم روایاتی است که نسبت به امام جواد علیه السلام آمده که سبب بقاء اسلام شدند و واقفیه که بزرگترین شکاف و تفرقه در داخل تشیع بود و حتی عده‌ای از بزرگان اصحاب امام کاظم علیه السلام نیز به آن پیوستند، توسط امام جواد علیه السلام در هم شکسته شد.

ایشان در ادامه فرمودند: لذا این روایت که زیارت امام رضا علیه السلام افضل از زیارت امام حسین علیه السلام است، حمل بر قضیه‌ی خارجیه شده، به این معنا که در زمان امام جواد علیه السلام افضل بوده نه این که همیشه بالاتر باشد.

سایر موارد فقهی مطرح شده در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به این شرح بود: برخی از احکام طلاق، قطعی بودن جانشینی امام سجاد پس از امام حسین، راه های اثبات اعجاز قرآن، جایگاه سر مقدس امام حسین، راه های به دست آوردن احکام شرعی، ادله شهادت حضرت فاطمه زهرا، توضیحاتی در رابطه با نهج البلاغه، کیفیت دفن شهدای کربلا توسط امام سجاد، و توضیحاتی در رابطه با انحراف فرقه واقفیه، از دیگر مواردی بود که در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به آن‌ها اشاره و یا پاسخ داده شد.

لازم به ذکر است که سلسله نشست‌های علمی آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی به صورت روزانه در بیت معظم له در شهر مقدس قم خیابان چهارمردان کوچه ۶ راس ساعت ۱۰:۴۵ به وقت محلی برگزار می‌شود و شما می‌توانید به صورت مستقیم از شبکه امام حسین علیه السلام ماهواره یاهست فرکانس ۱۲۰۷۳ بیننده این نشست علمی باشید.