نهم ذی الحجه سالروز شهادت حضرت مسلم بن عقیل

أبو عبدالله مسلم بن عقيل بن أبي طالب پسر عموی امام حسین و برادر زاده امیرالمومنین و سفیر حضرت سیدالشهداء در کوفه در هنگام قیام عاشورا، در میان جوانان برومند «بنی هاشم» یکی از چهره های تابناک و شخصیتهای بارز ، به شمار می رفت.

هنگام خروج امام حسین علیه السلام از مدینه به سوی مکه، مسلم بن عقیل یکی از همراهان آن حضرت بود، پس از اینکه نامه‌های کوفیان به امام حسین علیه السلام رسید، آن حضرت مسلم بن عقیل را به کوفه فرستادند تا اوضاع و شرایط آن شهر را بررسی کند و درباره درستی ادعای کوفیان مبنی بر کثرت پیروان امام ، اطمینان یابد و به امام گزارش کند.

مسلم بن عقیل در ۵ شوال به کوفه رسید، شیعیان به محل اقامت مسلم رفت و آمد می‌کردند و مسلم نامه امام حسین علیه السلام را برای آنها می‌خواند.

در کوفه ۱۲ هزار نفر با مسلم بن عقیل به نمایندگی از امام حسین علیه السلام بیعت کردند و برای همراهی امام اعلام آمادگی کردند، برخی تعداد بیعت کنندگان را ۱۸ هزار نفر و برخی بیش از ۳۰ هزار نفر نیز نوشته‌اند.

مسلم بن عقیل در ۱۱ ذی‌القعده نامه‌ای به امام حسین علیه السلام نوشت و تعداد زیاد بیعت کنندگان را تایید کرد و امام را به کوفه دعوت کرد.

با آمدن عبیدالله بن زیاد به کوفه، و پخش خبر تهدیدها و اقدامات او، فضای کوفه نا امن شده بود و مسلم بن عقیل برای حفظ امنیت خود، به خانه هانی بن عروه از بزرگان کوفه رفت و از آن پس، شیعیان برای دیدار با مسلم به خانه هانی می‌رفتند.

روایات تاریخی از ترس مردم در پی تبلیغات همراهان عبیدالله بن زیاد و سرعت پراکنده شدن آنان از اطراف مسلم حکایت دارند، تا جایی که شب‌هنگام مسلم تنها ماند و آن هنگام که نماز خود را به پایان رساند و نگاهی به پشت سر انداخت، هیچ کس را ندید، او آن چنان بی یار و یاور شد که جایی برای خفتن نداشت.

مسلم پس از تنهایی و بی سرپناهی به زنی به نام طوعه پناه برد و در خانه او مخفی شد؛ اما پسر طوعه، صبح روز بعد، خبر را به عوامل حکومت رساند و ابن زیاد گروهی ۷۰ نفره را به محمد بن اشعث داد که مسلم را دستگیر کند و به قصر بیاورند.

مسلم بن عقیل را به بالاى دارالاماره بردند، و در حالى که ذکر و تکبیر می‌‌گفت و بر خاندان پیامبر درود می‌‌فرستاد، سر از بدنش جدا کردند و پیکرش را به زیر افکندند.

شهادت او در روز عرفه، نهم ذی حجه سال شصت هجرى بود، زمانى خبر شهادت مسلم بن عقیل به سیدالشهدا علیه السلام رسید که آن حضرت از مکه بیرون آمده و در راه کوفه بودند.