آیت الله العظمی شیرازی: دشمنان بخاطر عیب جویی به ائمه علیهم السلام به اطرافیان ایشان اتهام هایی وارد می کردند

نشست علمی آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی ، چهارشنبه شب مطابق با بیست و سومین روز از ماه مبارک رمضان سال ۱۴۴۵ برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه ، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه با حکم نسبت خلاف شرع دادن به مومنین فرمودند : آنچه که به مومنین نسبت خلاف شرع داده می شود، اصل بر عدم آن است، مگر آنکه از طریق معتبر به انسان برسد، اما در این زمینه نسبت به افراد غیرمومن روایات صحیحه ای وجود دارد حتی اگر از شخص کذابی مطلبی برسد.

معظم له در رابطه با برخی از اتهام هایی که به بعضی از اطرافیان ائمه علیهم السلام نسبت داده می شود فرمودند : یک مساله کلی نسبت به اطرافیان ائمه اطهار علیهم السلام از جمله فرزندان، برادران و اصحاب ایشان وجود دارد که از آنجا که دشمنان نمی توانستند نسبت به خود ائمه علیهم السلام عیب و ایرادی پیدا نمایند و در این زمینه هم پذیرش عمومی در جامعه وجود نداشته است لذا سعی می کردند نسبت به اطرافیان ایشان به شکل گسترده ای عیب جویی و بدگویی نموده و آنها را برجسته نمایند.

ایشان در رابطه با میزان اعتبار این گونه اتهام ها فرمودند : این گونه اقدام ها که توسط دشمنان صورت می گرفته، خود قرینه ای است که این گونه بدگویی ها معتبر نباشد چرا که نه فقط نسبت به یک یا دو و یا چند نفر بلکه نسبت به تعداد بسیاری از اطرافیان ائمه اطهار علیهم السلام این گونه سخنان مطرح شده است.

آیت الله العظمی شیرازی در ادامه فرمودند : مرحوم آیت الله العظمی سید محمد شیرازی برخی از مسائلی را که به جعفر برادر امام حسن عسکری علیه السلام نسبت داده شده را از همین قبیل می دانستند، چرا که اگر به یک آدم عادی، چیزی نسبت داده شد حجت نیست، چه برسد که به افرادی که در اطراف ائمه اطهار علیهم السلام حضور داشتند.

معظم له در رابطه مبنای قضاوت فرمودند : در باب قضاوت، مبنا اَیمان و بیّنات است، حتی در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله وقتی برای حل نزاع به ایشان مراجعه می نمودند، با آنکه پیامبر خدا به یقین می دانستند که کدامیک راست و کدام دروغ می گویند اما بر اساس اَیمان و بیّنات قضاوت می فرمودند.

ایشان در ادامه فرمودند : حضرت رسول در این رابطه فرموده اند : إِنَّمَا أَقْضِی‏ بَیْنَکُمْ‏ بِالْبَیِّنَاتِ وَ الْأَیْمَانِ وَ بَعْضُکُمْ أَلْحَنُ بِحُجَّتِهِ مِنْ بَعْضٍ فَأَیُّمَا رَجُلٍ قَطَعْتُ لَهُ مِنْ مَالِ أَخِیهِ شَیْئاً فَإِنَّمَا قَطَعْتُ لَهُ بِهِ قِطْعَةً مِنَ النَّار، [ای مردم!] تنها من در میان شما طبق گواهی گواهان و سوگندها دادرسى می‌کنم و [چه بسا باشد که] برخى از شما از برخی دیگر بهتر دلیل می‌آورد؛ بنابراین، هر فردى که من از مال برادرش چیزى را براى او [به واسطه بیّنه یا سوگند دروغ] جدا کنم، تنها براى او با آن، قطعه‌ای از آتش جدا کرده‌ام.

آیت الله العظمی شیرازی هم چنین تاکید فرمودند : رسول خدا صلی الله علیه و آله تصریح فرمودند که اگر من در نزاع بین دو طرف بر اساس اَیمان و بیّنات حکمی کردم در حالی که حق با او نیست، نباید بگوید چون پیغمبر حکم کردند پس من حق پیدا کردم، در حالی که من قطعه ای از آتش را به او دادم.

گفتنی است که «بیّنه» در لغت، به معنای دلیل و برهان و نیز بر دلالت آشکار اطلاق می‌شود، استعمال این کلمه در قرآن و روایات نیز به همین معنای لغوی؛ یعنی امر واضح و حجت و برهان آمده است، و برای این واژه در اصطلاح خاص شرعی یا متشرعه، معنایی غیر از معنای لغوی آن به‌کار نرفته است، مگر در موضوع دعاوی و قضاوت که در معناى شهادت و گواهی معتبر شرعى به‌کار رفته است، نتیجه این که در این روایت و دیگر احادیث مشابه، بینه به همان معنای لغوی خودش در نظر گرفته می شود.

سایر موارد فقهی مطرح شده در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به این شرح بود : برخی از موارد و احکام استصحاب، برخی از احکام استحاله، انقلاب و انتقال، برخی از احکام نجس و متنجس، حکم نماز با لباس یا بدن آلوده شده به خون، مواردی که مورد جواز فسخ نکاح از سوی زوجین می شود، و بررسی اعتبار علم قاضی در قضاوت، از دیگر مواردی بود که در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به آن ها اشاره و یا پاسخ داده شد.

لازم به ذکر است که سلسله نشست‌های علمی آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی در ماه مبارک رمضان همه شب در بیت معظم له در شهر مقدس قم خیابان چهارمردان کوچه ۶ راس ساعت ۲۲ به وقت محلی برگزار می‌شود و شما می‌توانید به صورت مستقیم از شبکه امام حسین علیه السلام ماهواره یاهست فرکانس ۱۲۰۷۳ بیننده این نشست علمی باشید.