بر پایه ی گزارش مرکز آمار ایران از سال 1425 ( 23 سال آینده) جمعیت ایران شروع به کاهش می نماید. نمودار انتشار یافته توسط این مرکز نشان می دهد تا آن سال، کم و بیش با روند افزایش جمعیت روبرو خواهیم بود.
مرکز آمار ایران، نهاد دولتی مرجع در خصوص تهیه و انتشار آمار در زمینه های مختلف، با انتشار جدولی نشان داد که جمعیت ایران تا سال 1425 با افت و خیزهایی رو به افزایش خواهد بود و از آنسال، روند کاهش جمعیت ایران آغاز می شود.
نظام ایران در دهه هفتاد شمسی و پس از پایان جنگ ایران و عراق و در دورانی که خود آنرا سازندگی می نامیدند، به سیاست کاهش جمعیت روی آورد. این سیاست شامل تشویق ایرانیان به فرزند کمتر و نیز تسهیلات بهداشتی و پزشکی رایگان برای جلوگیری از بارداری بود.
در همان مقطع برخی مراجع تقلید شیعه در ایران، با این سیاست به مخالفت پرداختند اما این مخالفت ها شنیده و بکار گرفته نشد.
بی تردید نظام ایران مثل اکثر زمینه ها با نگاهی سیاسی و امنیتی به مقوله جمعیت نگاه می کند اما نمی توان تاثیر گذاری و تاثیر پذیری رشد یا کاهش جمعیت از رکود اقتصادی و بحران معیشت را نادیده گرفت.
بیست سال بعد یعنی در ابتدای دهه نود شمسی، رهبر ایران ضمن عذرخواهی و تغییر موضع، به دولت ایران دستور داد که سیاست های تشویقی جهت افزایش جمعیت را در پیش بگیرد.
هر چند از این تغییر موضع و برقراری سیاست تشویق به کثرت اولاد، دستکم ده سال می گذرد اما آمارها نشان می دهد که این چرخش چندان موفق نبوده است . فارغ از آنچه رسانه های حکومتی ایران و مقامات تشویق و ترغیب می کنند واقعیت بحران اقتصادی و معیشتی، خانواده ایرانی را بسوی کثیرالاولادی سوق نداده است.
بحران اقتصادی حاصل از ناکارآمدی در داخل ایران و افزایش تحریم های بین المللی و کاهش فروش نفت موجب رشد بیکاری و تورم و گرانی مسکن و خورد خوراک و سایر هزینه های ضروری خانوار ایرانی شده که همه ی اینها مانع از ازدواج جوانان و تشکیل خانواده و فرزندآوری می شود.
واقعیت ملموس زندگی دشوار ایرانیان امکان ازدواج به جوانان نمی دهد چه برسد فرزندآوری آنهم به تعداد زیاد. در اکثر خانواده های ایرانی بویژه طبقات فرودست، جوانان مجرد و بیکار فراوان یافت می شود.
از سوی دیگر در طبقه متوسط ایرانی تعداد جوانانی که پس از سالها ازدواج یا هنوز فرزندی به دنیا نیاورده اند یا نهایتا تک فرزند هستند هم فراوان شده است.
