یکی از تراژدی های جنگ سودان، قاچاق زنان و نقض شدید حقوق آنها می باشد.
از دیگر پیامدهای فاجعه انسانی در سودان، فروش دختران در بازارها به منظور تامین مخارج و تهیه غذا برای خانواده آنان بوده است.
نقض حقوق زنان و خشونت جنسی علیه آنها از فصل های تراژدیک و تاریک جنگ کنونی در سودان است.
روایت هایی درباره تجاوز و خشونت جنسی علیه زنان و ربودن دختران کم سن و سال و به بردگی گرفتن آنها در سودان به گوش می رسد.
در گزارش تفصیلی «مرکز مطالعات صلح و عدالت آفریقا» درباره بردگی جنسی و بازار فروش زنان که از آن به جهنم دارفور تعبیر شده، آمده است: این جنگ پدیده های زیادی را به بار آورده که سودانی ها را به لرزه درآورده است و آثار و تبعات آن تا مدتها پس از پایان جنگ باقی خواهد ماند.
به گفته برخی از تحلیلگران، خانواده هایی در سودان هستند که تا این لحظه از سرنوشت دختران ربوده شده ی خود خبر ندارند و خانواده های دیگری هستند که به دلیل ترس از ننگ و رسوایی در جامعه سودان که یک جامعه حساس با مسائل مرتبط با آبرو است، غم های خود را دفن می کنند و بر تجاوزها علیه زنان سرپوش می گذارند.
در همین راستا سازمان های جامعه مدنی سودان در بیانیه ای نسبت به پیامدهای این فجایع انسانی هشدار داده است.
در این بیانیه اذعان گردیده که پدر و «سرپرست یک خانواده» که خانواده ی او متشکل از ۸ پسر و دختر بوده، مجبور شده که یکی از دختران ۱۵ ساله‌اش را برای خرید یک گونی ذرت و آرد به تاجران در بازار مبادله نماید.
این سازمان ها حوادثی از این دست را از بدترین حادثه ها از سال ۲۰۱۱ تا کنون ارزیابی کرده اند.
سازمانهای یاد شده هم چنین در این بیانیه تاکید کرده اند که پس از گذشت بیش از ۳۰۰ روز از آغاز جنگ در سودان، این کشور وارد مرحله فاجعه بار و بسیار خطرناک شده و فقدان کامل غذا، دارو و امنیت، نیاز فوری به کمک های بشردوستانه را در این منطقه بیش از پیش نموده است.
سازمان های جامعه مدنی سودان تمام مسئولیت این فجایع را متوجه طرف های درگیر به دلیل باز نکردن کریدورهای بشردوستانه و عدم همکاری با سازمان های امدادی و حقوق بشر و انحصار کمک های بشردوستانه را در برخی مناطق سودان دانسته اند.
این سازمانها نسبت به قاچاق انسان در برخی مناطق سودان که به یک تهدید اجتماعی جدی تبدیل شده است، هشدار داده اند.
سازمان های جامعه مدنی سودان از طرف‌های درگیر، سازمان های امدادی و بشردوستانه و سازمانهای منطقه‌ای و بین‌المللی خواسته اند تا رویارویی با بحران انسانی در دارفور را تسریع بخشند و به منظور رساندن کمک های بشردوستانه به شهروندان بی دفاع، از هرگونه تلاش لازم از جمله باز کردن کریدورهای امن دریغ ننمایند.
