طبق دادههای «طبقه بندی امنیت غذایی«(IPC)» تخمین زده شده که حدود یک میلیون و ۶۵۰ هزار کودک زیر ۵ سال در سودان از سوء تغذیهی حاد رنج میبرند.
بر اساس تجزیه و تحلیل این نهاد، در دوره زمانی اکتبر تا نوامبر سال ۲۰۲۳، ۵میلیون و ۸۳۰ هزار نفر، معادل تقریبا نیمی از جمعیت سودان، ناامنی غذایی حاد در سطح ۳ یا بالاتر را تجربه کردهاند.
پیش بینی میشود تعداد افرادی که دچار ناامنی غذایی حاد هستند که شدیدتر از گرسنگی مزمن است، در دورهی زمانی آوریل تا ژوئیه سال ۲۰۲۴ به ۷ میلیون و 100 هزار نفر افزایش یابد.
سودان هم چنان افزایش نرخ گرسنگی و سوء تغذیه کودکان خود را تجربه میکند، چرا که با افزایش درگیری در منطقه، پیامدهایی هم چون آوارگی نیز گسترش یافته است.
طبق داده های برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد ( WFP )، حداقل ۲۵میلیون نفر در این منطقه تحت تأثیر ناامنی غذایی قرار دارند.
مایکل دانفورد، مدیر منطقه ای برنامه جهانی غذا در شرق آفریقا در این رابطه گفت : این درگیری ها سه کشور سودان، سودان جنوبی و چاد را تحت تاثیر قرار داده و بزرگترین بحران آوارگی در جهان را ایجاد کرده است.
وی در ادامه افزود : تقریباً یک سال از جنگ گذشته و ما هیچ نشانهای مبنی بر کاهش تعداد خانوادههایی که از مرزها فرار میکنند نمیبینیم، کودکان و زنانی که به سودان جنوبی یا چاد، گرسنه و با دست خالی و بدون هیچ گونه پشتوانه مالی وارد این سرزمین ها میشوند.
برنامه جهانی غذا و سایر سازمان های امدادی و بشردوستانه تلاش کرده اند که از زمان شروع بحران در مناطقی که به دلیل درگیری ها کمتر مورد توجه قرار گرفته اند، به طور مداوم نیازهای مردم این سرزمین ها را برآورده کنند، چرا که تخمین زده می شود ۱۸ میلیون نفر در سودان از جمله ۳ میلیون و هشتصد هزار کودک سودانی زیر ۵ سال، از ناامنی غذایی و سوء تغذیه رنج می برند.
گفتنی است که نرخ فزاینده ای از سوءتغذیه در کودکان ساکن در کمپ های موقت رخ می دهد. بر اساس گزارش برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد، ۴ درصد از کودکانی که به سودان جنوبی میروند، هنگام ورود به این منطقه، دچار سوءتغذیه هستند.
این رقم در مرکز ترانزیت نزدیک مرز سودان و سودان جنوبی به ۲۵ درصد افزایش می یابد، لذا حتی اگر آسیبدیدگان بتوانند از مناطق پرخطر و درگیر جنگ بگریزند، و به مناطقی هم چون سودان جنوبی یا چاد خود را برسانند، تازه به نقطه شروع مشکلات و گرفتاری هایی می رسند که نیازهای بشردوستانه را ضروری می نماید.
مدیر منطقه ای برنامه جهانی غذا در شرق آفریقا هم چنین گفت: تا زمانی که این درگیری ها و نزاع ها حل نشود، حتی اگر دسترسی نامحدود به آژانسهای امدادرسان و بشردوستانه وجود داشته و بودجه کافی نیزدریافت شود، باز هم این بحران بدتر خواهد شد.
او در ادامه افزود: ما باید بتوانیم از خانوادههای سودانی حمایت کنیم تا از تبدیل شدن بزرگترین بحران آوارگی در جهان به فاجعه گرسنگی جلوگیری کنیم.
بیش از ۵۵۳ هزار پناهجوی سودانی از زمان شروع درگیری ها به چاد گریختهاند و ۴۰ درصد از کودکانی که به کلینیک های اورژانسی در کمپ های پذیرش میرسند با سوء تغذیه حاد مواجه هستند.
نرخ سوءتغذیه در کمپ های پناهندگان در چاد بالاتر از آستانه اضطراری ۱۵ درصدی سازمان بهداشت جهانی است که دسترسی به مراقبت از پناهندگانی که قبل از شروع بحران سودان، وارد این کمپ ها شده اند را محدود می کند.
در حالی که نرخ سوء تغذیه در این منطقهی مصیبت زده همچنان در حال افزایش است، به دلیل مشکلات بودجه ای تامین نشده که تخمین زده شده نزدیک به ۳۰۰ میلیون دلار برای حل مسائل مربوط به مردم این منطقه طی شش ماه آینده نیاز است، ارائه خدمات لازم و ضروری به منظور مراقبت برای برنامه جهانی غذا در این منطقه دشوارتر شده است.
مایکل دانفورد در سال گذشته هم در رابطه با فاجعه انسانی در حال وقوع در این منطقه گفته بود: ما از تجربه های گذشته آموخته ایم که اقدام زودهنگام برای جلوگیری از یک فاجعه انسانی ضروری است، اما توانایی ما برای تامین نیازمندی های لازم مردم این منطقه به دلیل کمبود بودجه تا به امروز محدود شده است.