صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) بار دیگر اعلام کرد که افغانستان یکی از آلوده‌ترین کشورهای جهان به مواد منفجره است.
یونیسف روز سه‌شنبه، ۱۰ بهمن در صفحه ایکس خود نوشته است که این نهاد در سال جاری میلادی برنامه دارد تا سه میلیون و ۶۰۰ هزار تن از جمله کودکان را درباره خطرات مهمات انفجاری آموزش دهد.
به گفته یونیسف، با آموزش افراد درباره خطرات مهمات انفجاری، آنان متوجه خواهند شد که چگونه از صدمات و مرگ ناشی از بقایای مواد منفجره جلوگیری کنند.
در چند دهه گذشته، در جریان جنگ‌های داخلی و چریکی ، هزاران مین در مناطق مختلف افغانستان کاشته شده و به میزان زیادی از مواد انفجاری منفجر نشده در زمین های مختلف باقی‌مانده است.
مین‌گذاری و استفاده از مواد منفجره ، مین‌های دست‌ساز ، از تکنیک‌های اصلی جنگی طالبان ، به‌‌عنوان طرف اصلی جنگ در بیست سال گذشته نیز بوده است.
مقام‌های طالبان حتی پس از بازگشت به قدرت ، از نیروهای خود برای مین‌گذاری استفاده کرده‌اند و آن را از مهارت‌های قابل تقدیر خود خوانده‌اند.
پیش تر هم دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرده بود که سه میلیون نفر از جمعیت افغانستان در شعاع یک کیلومتری مین، بمب‌های دست ساز و بقایای مواد منفجره باقی مانده از جنگ زندگی می‌کنند.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) طی گزارشی اعلام کرده بود : افغانستان یکی از آلوده‌ترین کشورهای جهان به مواد منفجره و مین است و هر ماه بیش از ۶۰ نفر که اکثراً کودکان هستند در این کشور کشته یا معلول می‌شوند.
این نهاد تاکید کرده بود : سه میلیون نفر در شعاع یک کیلومتری مین، بمب‌های دست ساز و بقایای مواد منفجره باقی مانده از جنگ زندگی می‌کنند.
اوچا در این گزارش توضیح داده بود که آلودگی زمین‌های افغانستان به مین‌ها ، مربوط به قبل از سال ۲۰۰۱ و پس از آن است ، و ولایات ارزگان، قندوز، هلمند، قندهار، کنر، بادغیس، فاریاب، ننگرهار، غزنی، فراه، میدان وردک و سمنگان بیشترین آسیب را در این زمینه دیده‌اند.
براساس این گزارش، تعداد زیادی از زیرساخت‌ها، از جمله مدارس، به مواد منفجره آلوده هستند، در حالی که خانواده‌هایی که زندگی آنان وابسته به کشاورزی است ، از جمله کشاورزان و دامداران، بیشتر در معرض خطر مواد منفجره هستند.
در ادامه این گزارش آمده همچنین، شهروندان افغانستانی که به تازگی به کشور خود بازگشته اند نیز آسیب‌پذیر هستند، زیرا آن‌ها پس از بازگشت به افغانستان ، مناطقی را که آلوده به موارد منفجره هستند ، نمی‌شناسند.
گزارش اوچا خاطرنشان می‌کند که با عمیق‌تر شدن سطح فقر در افغانستان، کودکان و بزرگسالان بیشتری در صدد هستند تا گلوله‌های توپخانه و خمپاره‌های مصرف‌شده را برای جمع‌آوری فلز جهت فروش ، به منظور تامین امرار معاش خود جمع‌آوری کنند که همین مساله ، پیامدهای غم‌انگیزی را به دنبال داشته است.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل تاکید کرده بود که منابع لازم برای جلوگیری از خطر مین و مواد منفجره را ندارد و مبارزه با این گونه خطرها در حال حاضر به شدت کم است ، اما یونیسف اکنون اعلام کرده که سه میلیون و ۶۰۰ هزار تن از جمله کودکان را درباره خطرات مهمات انفجاری آموزش خواهد داد.
