یک گروه چندملیتی به سرپرستی «فرانچسکا سانتورو»(Francesca Santoro) محققی در یولیش آلمان زیست‌تراشه هوشمندی ساخته است که به طور موثر شبکیه چشم انسان را شبیه‌سازی می‌کند و فرصت‌های جدیدی را در حوزه بیوالکترونیک به وجود می‌آورد.
سانتورو استاد رابط‌های نورالکترونیک در دانشگاه فنی راینیش-وستفلیشه آخِن توضیح می‌دهد: تراشه نیمه‌هادی آلی ما تشخیص می‌دهد که چه مقدار نور روی آن می‌تابد. این مشابه اتفاقی است که در چشم ما رخ می‌دهد. میزان نوری که به گیرنده‌های نوری منفرد برخورد می‌کند، در نهایت تصویر را در مغز می‌سازد.
این زیست‌تراشه جدید مبتنی بر مولکول‌های حساس به نور و پلیمرهای رسانا است که می‌توان از آنها برای شبیه‌سازی مدارهای بینایی شبکیه استفاده کرد. این تراشه در آینده می‌تواند همکاری بهتر میان ایمپلنت‌های شبکیه و بدن انسان را تسهیل کند.
