شیعیان هزاره در ارزگان افغانستان از زمان تسلط دوباره طالبان بر این کشور، با آزار و اذیت «هدفمند» و «سیستماتیک» مواجه بوده است؛ آزار و اذیتی که این روزها با کشتار و قطع درختان میوه ادامه می یابد. در تازه ترین رویداد، یک مرد کهن سال از شیعیان هزاره در شهرستان ارزگان خاص، تنها به دلیل هویت قومی و مذهبی اش به قتل رسیده است.
در ادامه خشونت‌های زنجیره‌ای در منطقه «جوی‌نو» ارزگان خاص، ظهر روز جمعه 27 مرداد، یک پیرمرد از شیعیان هزاره در جلو خانه اش توسط افراد مسلح به شهادت رسیده است. بر اساس گزارش منابع محلی، حاجی بوستان، هنگامی به شهادت رسیده که در حال وضو گرفتن و آماده شدن برای نماز ظهر بوده است. منابع محلی می گویند که حاجی بوستان کشاورز بود و تنها «به دلیل هویت قومی و مذهبی» خود به قتل رسیده است. شماری از منابع محلی می گویند که دو پسر حاجی بوستان نیز در سال 1389 خورشیدی همراه با هفت نفر دیگر از شیعیان هزاره در استانِ ارزگان سربریده شده بودند و عاملان آن هیچگاه مشخص نشد. بر اساس گزارش منابع محلی، از زمان تسلط دوباره طالبان بر افغانستان کشتار «هدفمند» و «سیستماتیک» شیعیان هزاره در منطقه «جوی نو» ارزگان خاص افزایش یافته است. آنان می گویند که در این مدت 14 نفر از شیعیان هزاره در این منطقه به گونه مرموز کشته شده اند که یک عالم دینی و پیش نماز نیز شامل آنان است. بخشی دیگر از آزار و اذیت «هدفمند» و «سیستماتیک شیعیان هزاره در ارزگان خاص افغانستان، قطع درختان میوه و آتش زدن خرمن های گندم است. حدود یک هفته قبل بود که منابع محلی از منطقه «جوی نو» ارزگان خاص گزارش دادند که 390 اصله درخت میوه شیعیان هزاره در این منطقه شب هنگام قطع شده است. آتش زدن 20 منزل مسکونی، آتش زدن سه خودرو و آتش زدن چندین خرمن گندم از جمله دیگر موارد آزار و اذیت هدفمند تحت حاکمیت طالبان علیه شیعیان هزاره در ارزگان خاص افغانستان است. علاوه بر این، ساکنان محلی از غارت گسترده اموال خود نیز شکایت کرده اند و می گویند که حتی در مواردی حیوانات اهلی از این منطقه در روز روشن، دزدی می‌شود. منابع محلی می‌گویند که این خشونت‌ها توسط پشتون‌های اطراف جوی‌نو با همدستی طالبان به نیت تخلیه هزاره‌ها از این منطقه اعمال می‌گردد. بر اساس گزارش منابع محلی، قبل از تسلط گروه طالبان بر افغانستان در منطقه «جوی نو» ارزگان خاص هزار و 500 خانواده زندگی می کردند که اکنون تنها 300 خانواده باقی مانده است و سایر آنها مجبور به کوچ اجباری و رها کردن زمین، خانه و زندگی شان شده اند.
شیعیان هزاره در ارزگان افغانستان همواره با «قتل عام»، «کشتار هدفمند» و «غصب زمین» و تاراج و غارت دارایی های شان مواجه بودند. در 15 سپتامبر سال 1893 میلادی، سپاه عبدالرحمان، پادشاه سابق افغانستان، مرکز مقاومت شیعیان هزاره در ارزگان را تصرف کردند و اقدام به «قتل عام» آنان کردند. بر اساس اسناد تاریخی، عبدالرحمان خان در این روز فتوای «نسل کشی» و «تکفیر» شیعیان هزاره در ارزگان را صادر کرد و به دستور او 62 درصد از جمعیت شیعیان هزاره در سراسر افغانستان «قتل عام» شدند. شیعیان هزاره اکنون همه ساله از 25سپتامبر به نام روز قتل عام هزاره ها توسط عبدالرحمان یاد بود به عمل می آورند و از تداوم «نسل کشی» هزاره ها هشدار می دهند.
سال گذشته خورشیدی در همین روزها، حمله خونین بر مرکز آموزشی کاج در غرب کابل، باعث اعتراضات گسترده شیعیان هزاره شد. معترضان در سراسر جهان این حملات را تداوم «نسل کشی» هزاره ها دانستند و از سازمان ملل متحد و جامعه جهانی خواستار به رسمیت شناختن آن هستند.
