بازگشت مهاجران سومالی از یمن به دلیل فقر و بیکاری

بازگشت مهاجران سومالی از یمن به دلیل فقر و بیکاری
هزاران مهاجر سومالیایی که در یمن در شرایطی بسیار دشوار زندگی میکنند، به دلیل بیکاری، فقر و فقدان امکانات آموزشی برای فرزندانشان، به بازگشت داوطلبانه به کشور خود روی آوردهاند.
آمار سازمان ملل نشان میدهد بازگشتها با حمایت برنامههای بازگشت داوطلبانه تسهیل میشود و بسیاری امیدوارند در صورت برقراری آرامش در موگادیشو زندگی بهتری بسازند.
هزاران مهاجر سومالیایی در یمن، به ویژه در منطقه «مینی موغادیشو» در عدن، در شرایط فقر شدید و بدون امکانات اولیه زندگی میکنند.
به گزارش خبرگزاری اخبار شیعه به نقل از خبرگزاری فرانسه، این مهاجران که به امید رسیدن به کشورهای حوزه خلیج فارس از شرق آفریقا حرکت کردهاند، اکنون به دلیل بیکاری و نبود درآمد در یمن، قادر به ادامه زندگی نیستند.
عبدالله، پدر چهار فرزند، به خبرگزاری فرانسه گفته است که روزهایشان با گرسنگی و تلاش برای یافتن کارهای خرد میگذرد و هیچ آیندهای در یمن نمیبینند.
خبرگزاری فرانسه گزارش داده است که این تبعه آفریقایی پیشتر با پرداخت ۵۰۰ دلار به قاچاقچیان، خانوادهاش را از سومالی به یمن آورد تا زندگی بهتری پیدا کنند، اما جنگهای داخلی و نابسامانی اقتصادی در یمن تنها مصائب آنها را افزایش داده است.
به گزارش عربنیوز، بسیاری از مهاجران برای زنده ماندن، به جمعآوری زباله یا کارهای جزئی روی میآورند و کودکان از آموزش محروم هستند.
بر اساس دادههای سازمان ملل متحد، بیش از ۶۱ هزار پناهنده و جویای پناهندگی در یمن ثبت شدهاند که حدود ۶۳ درصد آنها از سومالی هستند.
سازمان ملل همچنین گزارش داده که ۵۶ درصد از بازگشتکنندگان سومالیایی، نبود فرصتهای شغلی در یمن را دلیل اصلی بازگشت خود اعلام کردهاند.
به گفته اویس الوزان، مسئول برنامه بازگشت داوطلبانه سازمان ملل، این برنامه شامل تأمین حمل و نقل رایگان و کمک نقدی برای خانوادهها پس از بازگشت به موگادیشو است.
تا کنون بیش از ۵۰۰ نفر بازگشتهاند و سه پرواز دیگر تا پایان سال حدود ۴۵۰ نفر دیگر را بازمیگرداند.
یک پیمانکار ۵۸ ساله، امیدوار است در صورت بازگشت صلح به سومالی، زندگی و تجارت خود را دوباره از سر بگیرند.
کارشناسان معتقدند که وضعیت مهاجران سومالی در یمن نمونهای از دشواریهای اقتصادی و انسانی ناشی از جنگ و ناامنی در منطقه است و نشان میدهد که بازگشت داوطلبانه با حمایت سازمانهای بینالمللی، تنها راهحل موقت برای کاهش بحران مهاجرت است.




