خشک‌شدن دریاچه‌ها و تالاب‌های ایران؛ تهدید جدی سلامت و محیط‌زیست
خشک‌شدن دریاچه‌ها و تالاب‌های ایران؛ تهدید جدی سلامت و محیط‌زیست
تصاویر ماهواره‌ای جدید نشان می‌دهد که بسیاری از دریاچه‌ها و تالاب‌های ایران به شدت خشک شده‌اند.
کارشناسان هشدار می‌دهند که پیامدهای زیست‌محیطی و سلامت این بحران، گسترده و بلندمدت خواهد بود.
تصاویر ماهواره‌ای منتشر شده از وضعیت دریاچه‌ها و تالاب‌های ایران نشان‌دهنده خشک‌شدن شدید این اکوسیستم‌هاست.
تالاب‌ها و دریاچه‌هایی مانند هامون، ارومیه، مهارلو، گاوخونی، حوض سلطان، بختگان و طشک اکنون با بحران کم‌آبی و تخریب مواجه هستند.
کارشناسان محیط‌زیست می‌گویند بستر خشک این مناطق حاوی انواع فلزات سنگین، نمک‌ها، آلودگی‌ها و سموم است که با وزش باد، وارد هوا شده و سلامت انسان‌ها و حیوانات را به خطر می‌اندازد.
مطالعات نشان می‌دهند که ریزگردهای حاصل از این تالاب‌های خشک، سبب افزایش بیماری‌های تنفسی و آلرژیک در جمعیت‌های شهری و روستایی شده است.
پیشینه تاریخی نیز حاکی از این است که بسیاری از این دریاچه‌ها و تالاب‌ها، محل ته‌نشین شدن فاضلاب شهری و صنعتی بوده‌اند و اکنون این مواد شیمیایی در خاک خشک شده انباشته شده است.
فعالان محیط‌زیست و کارشناسان اقلیمی هشدار می‌دهند که احیای این تالاب‌ها ممکن است دهه‌ها طول بکشد و در برخی موارد، بازگرداندن آنها به شرایط طبیعی غیرممکن باشد.
نبود مدیریت پایدار منابع آب و بهره‌برداری بیش از حد از آب‌های سطحی و زیرزمینی، روند خشک‌شدن این اکوسیستم‌ها را تسریع کرده است.
محمودرضا مومنی، اقلیم‌شناس، با انتشار این تصاویر در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «ببینید چه بلایی بر سر آب و خاک این مملکت آورده‌اند. احیای هر کدام از این تالاب‌ها ممکن است دهه‌ها طول بکشد و ممکن است دیگر نتوانیم آنها را داشته باشیم!»
وی در ادامه تأکید کرد که بستر خشک این دریاچه‌ها منشا اصلی ریزگردها است و تهدیدی جدی برای سلامت مردم ایجاد می‌کند.
این اقلیم شناس هشدار داد که ادامه این روند، پیامدهای جبران‌ناپذیری برای محیط‌زیست و زندگی شهروندان ایران به همراه خواهد داشت.
