مسجد و دارالشفای دیوریغی ترکیه؛ شاهکار سلجوقی با معماری الهامگرفته از ایران و آناتولی

مسجد و دارالشفای دیوریغی ترکیه؛ شاهکار سلجوقی با معماری الهامگرفته از ایران و آناتولی
مسجد جامع و دارالشفای دیوریغی در شهر دیوریغی استان سیواس ترکیه، نمونهای بینظیر از معماری اسلامی سلجوقی است.
این اثر تاریخی هم عبادتگاه و هم درمانگاه محسوب میشود و با تزئینات سنگی استثنایی خود در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
مسجد دیوریغی در سال ۱۲۲۸ میلادی به دستور احمدشاه بن سلیمانشاه از دودمان منگوجکها ساخته شد و معمار آن احمد بن ابراهیم تبریزی از ایران بود.
این بنا آمیزهای از سبکهای سلجوقی، ایرانی و آناتولی را در خود جای داده است.
به گزارش خبرگزاری اخبار شیعه، این مسجد شامل دو بخش اصلی است؛ مسجد جامع برای عبادت و دارالشفا بهعنوان درمانگاه که هر دو به یکدیگر متصل هستند و بازدیدکنندگان را با تلفیق معنویت و هنر مواجه میکنند.
درهای مسجد دیوریغی نمونهای کمنظیر از حجاری اسلامی محسوب میشوند.
هر در با نقشونگار و نمادهای عرفانی خاص خود تزئین شده است.
درِ شمالی معروف به «درِ بهشت» زیباترین و پرشکوهترین در بناست و نقوش آن برگرفته از آیات قرآن طراحی شدهاند.
در تابش نور خورشید، سایههای حاصل از نقشها بر سطح در جلوهای زنده و روحانی ایجاد میکنند و حس ورود به مکانی مقدس و آرامشبخش را منتقل میسازند.
دارالشفا نیز عملکرد درمانی داشته و نشاندهنده توجه معماران سلجوقی به سلامت جسم و روح انسان است.
این بخش مجموعه امکانات مراقبت و درمان بیماران را فراهم میکرده است.
مطالعات تاریخی و گزارش رسانههای محلی نشان میدهند که دارالشفا نمادی از تعامل علم و دین در دوران سلجوقی به شمار میرود.
مسجد دیوریغی علاوه بر ارزش مذهبی، اهمیت فرهنگی و تاریخی دارد و ثبت آن در فهرست میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۵ میلادی، گواه جهانی بر استثنایی بودن این مجموعه در هنر و معماری اسلامی است.
کارشناسان معماری و گردشگری تأکید میکنند که این جلوههای هنری و تاریخی، این مسجد را به مقصدی محبوب برای گردشگران و پژوهشگران تبدیل کرده و توجه جهانیان را به میراث فرهنگی ترکیه جلب میکند.




