جهان

کدام رهبران جهان در دو دهه اخیر از کشورشان گریختند

کدام رهبران جهان در دو دهه اخیر از کشورشان گریختند

در دو دهه گذشته، شماری از رهبران جهان که زمانی شکست‌ناپذیر به نظر می‌رسیدند، به دلیل انقلاب‌ها، کودتاهای نظامی و اعتراض‌های مردمی ناچار به فرار از کشور خود شده‌اند تا از بازداشت یا انتقام سیاسی در امان بمانند.

تازه‌ترین نمونه آندری راجولینا، رئیس‌جمهوری ماداگاسکار است که در پی کودتای نظامی سرنگون شد.

تازه‌ترین چهره‌ای که به فهرست رهبرانی پیوسته که از کشور خود گریخته‌اند، آندری راجولینا، رئیس‌جمهوری ماداگاسکار است.
به گزارش ایندیپندنت فارسی، راجولینا پس از هفته‌ها اعتراضات علیه فقر، کمبود فرصت‌های شغلی و قطعی برق، در پی کودتای نظامی از قدرت برکنار شد و کشور را ترک کرد.

در سوریه، بشار اسد در سال ۲۰۲۴ و هم‌زمان با پیشروی شورشیان به سوی دمشق، به روسیه گریخت.

این اقدام به ۵۱ سال حکومت خانواده اسد بر سوریه پایان داد.

ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، به اسد، خانواده و شماری از نزدیکانش پناه داد و از بازگرداندن آنان به سوریه خودداری کرد.

شیخ حسینه واجد، نخست‌وزیر پیشین بنگلادش، پس از اعتراض‌های گسترده دانشجویی و کشته شدن حدود ۱۴۰۰ نفر، مجبور به استعفا و فرار به هند شد.

وی طولانی‌ترین دوره رهبری در تاریخ بنگلادش را داشت و از سال ۱۹۹۶ قدرت را در دست داشت.

در سریلانکا، گوتابایا راجاپاکسا در جولای ۲۰۲۲ و پس از ماه‌ها تظاهرات علیه بحران اقتصادی، کشور را ترک کرد و به مالدیو گریخت.

مردم راجاپاکسا و خانواده‌اش را مسئول فاجعه اقتصادی می‌دانستند.

ویکتور یانوکویچ، رئیس‌جمهوری اوکراین، در فوریه ۲۰۱۴ پس از اعتراض‌های گسترده و خونین علیه تصمیمش برای لغو توافق با اتحادیه اروپا، از کی‌یف گریخت و در روسیه دیده شد.

به گزارش رویترز، نیروهای روسیه به خروج او از طریق کریمه کمک کردند.

سایر رهبران شامل معمر قذافی در لیبی، مارک راوالومانانا و آندری راجولینا در ماداگاسکار و ژان-برتران آریستید در هاییتی نیز پس از کودتا یا شورش‌های مردمی مجبور به ترک کشور شدند.

این رهبران اغلب با حمایت خارجی یا در تبعید سیاسی، از بازداشت یا اعدام در امان ماندند و برخی پس از سال‌ها تبعید بازگشتند.

معمر قذافی، رهبر لیبی، در جریان جنگ داخلی ۲۰۱۱ و بهار عربی، پس از چهل سال حکومت سقوط کرد و در نهایت کشته شد.

نیروهای شورشی او را در سرت یافتند و پس از حمله هوایی ناتو، جسدش چند روز در معرض دید عموم قرار گرفت.

به گزارش اسوشیتدپرس، بررسی تاریخ دو دهه اخیر نشان می‌دهد که حتی رهبران قدرتمند و طولانی‌مدت، در مواجهه با اعتراضات مردمی یا کودتاهای نظامی، از امنیت کشور خود ناچار به فرار شده‌اند تا جان و آزادی سیاسی خود را حفظ کنند.

اخبار مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا