پیمان دفاعی ریاض و اسلامآباد؛ نزدیکی راهبردی با پیامدهای منطقهای

پیمان دفاعی ریاض و اسلامآباد؛ نزدیکی راهبردی با پیامدهای منطقهای
توافق دفاعی تازه میان عربستان سعودی و پاکستان که در ریاض به امضا رسید، فصل جدیدی در روابط دو کشور گشود.
پیمانی که ضمن تقویت همکاریهای نظامی، نگرانیهایی برای هند و بازیگران دیگر منطقه ایجاد کرده است.
نخستوزیر پاکستان در سفر اخیر خود به ریاض با ولیعهد عربستان توافقی دفاعی امضا کرد که بر اساس آن «هرگونه تجاوز به یک کشور، حمله به هر دو» تلقی میشود.
این توافق، به گفته مقامهای پاکستانی، سطح همکاریهای نظامی و امنیتی را بهطور قابل توجهی افزایش خواهد داد.
ریشههای این نزدیکی به دهههای گذشته بازمیگردد.
اندیشکده بروکینگز یادآور شده است که عربستان از دهه ۱۹۶۰ تاکنون بیشترین کمک مالی مستقیم و غیرمستقیم را به پاکستان ارائه کرده و این کمکها در دوران تحریمها امکان پیشبرد برنامه هستهای اسلامآباد را فراهم ساخته است.
همچنین در دوران جنگ ایران و عراق، نیروهای پاکستانی در مرزهای شمالی عربستان مستقر شدند و نقش مهمی در امنیت ریاض ایفا کردند.
با این حال، رسانههای هندی از پیامدهای توافق اخیر ابراز نگرانی کردهاند.
موسسه مطالعات سیاسی بینالمللی ایتالیا نوشت که این پیمان میتواند بر آینده کریدور اقتصادی هند–خاورمیانه–اروپا (IMEC) سایه بیفکند و جایگاه دهلینو بهعنوان شریک راهبردی ریاض را تضعیف کند.
در مقابل، خبرگزاری شینهوا از نگاه متفاوت پکن خبر داده است.
یک پژوهشگر «مرکز تحقیقات چین و عرب» تأکید کرده که توافق اخیر نه واکنشی آنی، بلکه نتیجه روند طولانیمدت تنوعبخشی سیاست امنیتی عربستان و تعمیق روابط با پاکستان است.
او در ادامه افزود این اقدام میتواند بر همکاریهای دفاعی در شورای همکاری خلیج فارس نیز اثرگذار باشد.
به نظر تحلیلگران، پیمان دفاعی تازه میان ریاض و اسلامآباد تنها یک توافق دوجانبه نیست، بلکه پیامدهای ژئوپلیتیکی آن از شبهقاره هند تا خلیج فارس و حتی پروژههای اقتصادی چین و غرب را دربرمیگیرد.