پیوند دو شهر جهانی؛ چرایی فاصله اصفهان و فلورانس در حفاظت از میراث
پیوند دو شهر جهانی؛ چرایی فاصله اصفهان و فلورانس در حفاظت از میراث
خواهرخواندگی اصفهان و فلورانس فرصتی استثنایی برای تبادل فرهنگی و همکاری در حفاظت از میراث تاریخی است.
اما پس از گذشت بیست سال این پیوند همچنان روی کاغذ مانده و نتوانسته است فاصله مدیریت میراث فرهنگی این دو شهر جهانی را پر کند.
بیستمین سالگرد خواهرخواندگی اصفهان ایران و فلورانس ایتالیا فرصتی است تا به بررسی این پیوند فرهنگی مهم بپردازیم.
پیوندی که می‌توانست چراغ راهی برای تبادل تجربیات ارزشمند در زمینه حفاظت از میراث تاریخی و توسعه شهری باشد.
اما هنوز در حد یک قرارداد روی کاغذ باقی مانده است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، فلورانس و اصفهان هر دو شهرهایی جهانی با پیشینه تاریخی و فرهنگی بی‌نظیر هستند، اما مدیریت میراث فرهنگی در آنها تفاوت چشمگیری دارد.
فلورانس که از دوران رنسانس پایگاه مهم هنر و فرهنگ اروپا محسوب می‌شود، با استفاده از روش‌های علمی و همکاری گروه‌های متخصص مرمت، توانسته است بناهای تاریخی خود را حفظ کند.
به نوشته اعظم بهرامی در مستقل آنلاین، حتی در مواجهه با مشکل فرونشست زمین، فلورانس برنامه‌های دقیق و کم‌تهاجمی برای مرمت و حفاظت بناها اجرا کرده است تا میراث فرهنگی‌اش به خوبی حفظ شود.
در مقابل، اصفهان با وجود داشتن آثار بی‌نظیری مانند میدان نقش جهان و پل‌های تاریخی، در مواجهه با چالش‌هایی همچون خشک شدن زاینده‌رود و فرونشست زمین ناتوان بوده است.
علیرضا جعفری زند، باستان‌شناس و ایرانشناس، معتقد است که نبود حمایت و هدایت معماران و اندیشمندان متخصص باعث شده است اصفهان نتواند از ظرفیت‌های میراثی خود به درستی بهره ببرد و به ناخواهری فلورانس تبدیل شود.
این گزارش‌ها نشان می‌دهد که خواهرخواندگی میان این دو شهر باید از حالت قراردادی فراتر رود و به یک فرصت واقعی برای همکاری‌های علمی، فرهنگی و گردشگری تبدیل شود تا بتوان تجارب موفق فلورانس را در حفاظت از میراث فرهنگی به اصفهان منتقل کرد و میراث ارزشمند هر دو شهر برای نسل‌های آینده حفظ شود.
