تاجیکستان در مسیر استقلال انرژی؛ عبور از سدهای برق‌آبی به سمت منابع تجدیدپذیر
تاجیکستان در مسیر استقلال انرژی؛ عبور از سدهای برق‌آبی به سمت منابع تجدیدپذیر
تاجیکستان، کشوری آفتابی در آسیای مرکزی، بیش از ۹۰ درصد نیاز برق خود را از نیروگاه‌های آبی تأمین میکند و تکمیل سد راغون را گامی مهم در مسیر استقلال انرژی می‌داند. با افزایش تقاضا برای برق، این کشور به سمت بهره‌گیری از منابع انرژی تجدیدپذیر از جمله انرژی خورشیدی نیز حرکت کرده است.
تاجیکستان، با داشتن بیش از ۳۰۰ روز آفتابی در سال، ظرفیت قابل توجهی برای تولید انرژی خورشیدی دارد، اما هنوز بهره‌برداری کامل از این پتانسیل امکان‌پذیر نیست.
بنابر نقل رسانه‌های محلی، بیش از ۹۰ درصد برق کشور از نیروگاه‌های آبی تأمین می‌شود و تکمیل ساخت سد راغون نقش کلیدی در تضمین امنیت انرژی تاجیکستان ایفا میکند.
این سد، علاوه بر تولید برق، امکان مدیریت بهتر منابع آب و تأمین برق پایدار در فصل‌های خشک را فراهم میکند.
رسانه‌های منطقه‌ای گزارش داده‌اند که با افزایش جمعیت و رشد مصرف برق، فشار بر نیروگاه‌های آبی افزایش یافته و دولت تاجیکستان به فکر تنوع‌بخشی به منابع انرژی خود افتاده است.
استفاده از انرژی خورشیدی به‌عنوان یک گزینه پایدار و تجدیدپذیر در برنامه‌های توسعه انرژی کشور جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است.
با این حال، محدودیت‌های فنی، هزینه بالای تجهیزات و کمبود زیرساخت‌های مناسب هنوز مانع گسترده شدن این فناوری در مناطق روستایی و دورافتاده است.
خبرگزاری‌های محلی می‌گویند برخی از خانوارها و مراکز آموزشی در مناطق کوهستانی و کم‌برق، از پنل‌های خورشیدی استفاده کرده‌اند، اما مشکلاتی از جمله تعمیر و نگهداری، دسترسی به قطعات یدکی و نوسانات تولید برق، چالش‌های جدی برای ادامه این روند محسوب می‌شود.
کارشناسان انرژی تأکید دارند که توسعه شبکه توزیع برق و حمایت دولت از پروژه‌های خورشیدی، می‌تواند بهره‌برداری از نور خورشید را برای تولید برق همگانی ممکن کند.
به گزارش منابع خبری، گسترش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر تنها بعد اقتصادی ندارد، بلکه نقش مهمی در کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، حفاظت از محیط زیست و ارتقای استقلال انرژی ملی دارد.
تاجیکستان با تلفیق نیروگاه‌های آبی و پروژه‌های خورشیدی، در تلاش است تا علاوه بر پاسخگویی به تقاضای رو به رشد برق، ساختار انرژی پایدار و متکی بر منابع داخلی را تقویت کند و گامی مؤثر در مسیر خودکفایی بردارد.
این رویکرد نشان می‌دهد که استفاده از منابع طبیعی و تجدیدپذیر، به‌ویژه در کشورهایی که پتانسیل خورشیدی و آبی بالایی دارند، می‌تواند راهکاری برای مقابله با بحران انرژی و کاهش وابستگی به واردات برق و سوخت‌های خارجی باشد.
